i nadejdzie taki dzień

kiedyś przestanę się bać

patrzą na mnie jakbym był nie stąd

dokąd prowadzisz drogo

gdzie zatrzymam wzrok

biec zroszoną łąk i nie od łez

zrywać błękit niezapominajek

czerwienią maków zawstydzać dzień

uciekać przed cieniem

łakomych nienasyconych wejrzeń

kiedyś nadejdzie

czas który skończy bieg

jak pociąg na dworcowym śnie

idąc ulicą nie lękam się

muzyka na sen na ból na trend

włosy dotykam jedwabne

pachną nieskoszonym sianem

nabieram powietrza płuca pełne ciebie

miłość zakwitnie zawsze wiosną

odejdziemy w zapomnienie

mówić o nas będą kamienie

Komentarze (11)

Lotos ponad rok temu

Nieskoszone siano? A to ci dopiero...

Akwadar ponad rok temu

Może uschło na pniu...

Lotos ponad rok temu

Akwadar Całkiem możliwe, ale mnie bardziej zastanawia, czy autor zastanawia się nad tym co pisze, czy pisze, pisze i pisze...

Yaro ponad rok temu

Włosy pachną nieskoszonym sianiem.

Lotos ponad rok temu

Yaro Rozumiem, piękne i bardzo poetyckie, a jak się skosi siano to wychodzi z niego słoma, tak?

Lotos ponad rok temu

Yaro Siano – skoszone przed dojrzałością trawy, rośliny motylkowe i inne, następnie wysuszone, zazwyczaj w warunkach naturalnych. Proces koszenia, suszenia i magazynowania to sianokosy. Siano to jedna z najważniejszych pasz objętościowych suchych w żywieniu przeżuwaczy i koni

Lotos ponad rok temu

Yaro nieskoszonym sianiem? A to dopiero zagwozdka. W każdym razie w tekście masz siano, nie powiem jeszcze gdzie.

Yaro ponad rok temu

Może i tak

Yaro ponad rok temu

Lotos nie obrażaj innych.

Lotos ponad rok temu

Yaro Masz na myśli siebie?

Zwiastun ponad rok temu

Podoba mi się czerwienią maków zawstydzać dzień .

i nadejdzie taki dzień

Komentarze (11)

Napisz komentarz