***[i nie powiem ci...]

i nie powiem ci nigdy czego mi żal najbardziej

psa na deszczu i kota za oknem gdy mróz

drzewa położonego przez wiatr

motyla wdeptanego w podłoże i nas

bo nie umiemy się znaleźć

nie rysują map ci co każą iść

jeszcze mgłę pod nogi kładą

nie powiem im czego się boję

najbardziej że zgubię sens

że oczy odwykną od światła

że zleją się w jedno noc i dzień a my

zawsze na dystans

na wybrzmienie słów bezpiecznych

co jak woda gaszą ogień gdy jest

i myśl że mógłby być ale nie

gdy pada nam na głowy

rzeka skuta lodem oddycha przez przeręble

niebo nie odbija się wodzie a przecież jest

zimno

usta obrastają szronem nie oczekuj ciepłych słów

gdy spadająca gwiazda zamarza zamiast spłonąć

gdy odkupienie przynosi posmak

cierpkich owoców z dzikiej gruszy

rosnącej samotnie

w polu gdzie nawet stracha brak

a wróble pozostawione same sobie

szukają ciepła w nagiej koronie