Ida

– Pójdziemy na Idę? – zapytał Włodek.

– Ja nie idę – odparł Władek.

– A ja idę na Idę.

– To idź.

– A ty czemu nie idziesz?

– Widziałem.

– Widziałeś?

– Tak, bo prawie nic nie słyszałem, więc mówię, że widziałem.

– I co?

– Ech tam. Ta Ida to taka jakaś. Ja już nie idę na Idę, bo tam tylko idą i jadą, albo jadą i idą. Skaczą czasem.

– Co ty powiesz.

– No. Ale jak chcesz to idź.

Włodek poszedł na Idę. Po wyjściu z kina dłubał w uszach, bo nie wiedział czy mu coś do nich wpadło, czy jak. Kiedy spotkali się nazajutrz z Władkiem powiedział mu, że już więcej nie idzie na Idę.