Idealnie zepsuta
W życiu wiele pochwał słyszałam
Lecz niewiele z nich zapamiętałam.
Zapytasz co pamiętam?
Każde słowo które raniło tak głęboko jak nie sięga twe oko.
Myślisz, że postać ma nieugięta a nie widzisz jak trzęsie mi się ręka.
Poczucie bezpieczeństwa, to chciałam poczuć w twych objęciach.
Zamiast tego coraz częściej chwytam się serca.
Czynami wypowiedziane słowa zamazać próbowałeś lecz one zawsze są mi słyszane.
Teraz już nic nie zrobisz, podciąłeś człowiekowi nogi.
Komentarze (6)
A co to?
Poezja potrzebuje logiki i warto o tym pamiętać.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania