Iluzja (wiersz)

W kręgu marzeń, ludzkich roz­koszy i dramatów

trwa iluz­ja roz­wiewa­na w per­spek­ty­wie czasu.

Oto gra lo­su, naj­większych głupców i filozofów

uwikłanych w ta­necznym ko­le z prze­mija­niem i wiecznością.

Oba przek­leństwem niosą chmurą czarną

dla głup­ca nie­szczęście i drogę marną.

A ten zaśle­piony swą chorą namiętnością

pała niewolą dla duszy, dla ciała wolnością.

I jed­no tyl­ko widzieć chce i pragnie

- za­topić swe zmysły w roz­koszy oceanie.

Iluzja (wiersz)
Autor: Gealach
Czytano 544 razy
Data dodania: 27.06.2016

Średnia ocena: 3.8  Głosów: 5

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (4)

  • Tina12 27.06.2016
    Muszę przyznać, że jak na początek twojej pracy pisarskiej bo tak chyba mogę to nazwać. To wiersz wyszedł fajnie.
    5
  • Gealach 27.06.2016
    Właściwie to koniec, bo już nie tworzę a tylko wstawiam tu wiersze, które napisałam 7 lat temu.
  • Tina12 27.06.2016
    Gealach
    Wielka szkoda, myślałam że piczątek sugerując się ilością wierszy.
  • Szalokapel 27.06.2016
    No, podoba mi się ten wiersz. Zwłaszcza rymy, są boskie. Ogólnie ma fajny przekaz i ciekawą humorystykę :D Właśnie, los, jest iluzją. Mądrze i sprytnie, 5.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania