Iluzja

Niemożność przeprosiła liczydło

rozbiła w palcach równanie

neutralnie wyszła z inicjatywą

przelała z kamienia w testament.

Niemożnośći nie wypada

wyperswadować martwe morze

w pianie i w pianinie

gasić czy być na dworze.

Nastroić niemożnością

by w skali nuty wyłapać

pokaleczyć bębenki

tłuc je i skakać.

Opatrzony i zszyty

niemożnością w czerwieni

krwawię obficie

w duchowym pragnieniu

Wykąpany i słony

czysty przez niemożność krzywdy

szczypią mnie rany

wszystkich wyszydzeń.

Komentarze (5)

gorzki_cukier_ 10 miesięcy temu

Coś w tym jest, zostawiam 4 :)

Witcher 10 miesięcy temu

Dziękuję i pozdrawiam serdecznie.:-)

piliery 10 miesięcy temu

Co to za czystość która wynika z niemożności? To nawet nie iluzja. To kłamstwo.

Witcher 10 miesięcy temu

Dziękuję za komentarz, chciałem odpowiedzieć co miałem na myśli. A z czego ma wynikać czystość jeśli z niemożności zrobienia czegoś dobrego wbrew złemu? Czy wtedy nie jest prawdziwą definicją? Skąd można wiedzieć kiedy jest prawdziwa jeśli nie zna się jej odwrotnej strony i zarazem konsekwencji którą niesie? To jest iluzja - kłamstwo byłoby wtedy, gdybyśmy żyli w świecie który ma jeden kolor.
Pozdrawiam serdecznie.

Maurycy Lesniewski 9 miesięcy temu

Podoba mi się, bardzo autentyczny i oryginalny wiersz.

Iluzja

Komentarze (5)

Napisz komentarz