Bardzo krótki teatrzyk absurdalny pro arte

Osoba 1:

Ja sercem piszę. Nie krytykuj,

taka poezja mi pisana.

Kiedy się budzę, po serce sięgam,

a to bolesne, proszę pana!

Wypruwam żyły, no więc krwawię.

Z tego krwawienia pięć tomików.

Osoba 2:

A ja używam długopisu.

Kolor niebieski i po krzyku.

Albo na komputerze klikam.

Ot i to wszystko, moja mała.

Sercu zostawiam fizjologię.

A głowie służy kartka biała,

okno edycji i logika.

Osoba 1:

A reszta?

Osoba 2:

Ars poetica!