Uwaga, utwór może zawierać treści przeznaczone tylko dla osób pełnoletnich!

Ing i Ang - refleksja obrazoburcza

Nie wiadomo jak dawno temu i nie wiadomo kiedy.

 

Zgodzili się na utworzenie kolejnego pola bitwy. Powstał glob. Równowagę zapewniało odwieczne prawo; tyle samo zwycięzców ile ofiar. Jednak Ang po cichu ulepszył jeden z gatunków – ludzi. Na globie równowaga zniknęła. Ludzie zaczęli się mnożyć ponad wszelką miarę, mordując przy tym bezcelowo zwierzęta i rośliny. Ang tryumfował.

 

Ing, widząc co się dzieje pomyślał; „dobrze byłoby, gdyby ludzie zaczęli szanować otaczający ich świat, wszak jego zasoby nie są nieograniczone”.

Po kilku chwilach namysłu wiedział co musi uczynić. Wśród ludzi pojawili się prorocy a z nimi religie. Pierwotne obrzędy szamańskie powoli zanikały, a ich miejsce zajmowały filozoficzno-humanitarne idee. Wielobóstwo na Wschodzie i na Zachodzie, bogowie Egiptu, Majów, Inków i Azteków, Taoizm oraz Druidyzm...świat pogrążył się w mistycyzmie.

 

Patrzący na te poczynania Ang nie czekał z ripostą. Podsunął wątpiącym dylemat: „A gdyby tak zamiast często skłóconego stada, wyższych rzekomo istot, była tylko jedna, najwyższa?”

Idea została skierowana do ludu, który wydawał się Angowi najbardziej odpowiedni. To były plemiona niewolniczo żyjące w państwie, gdzie mumia władcy zapewniała mu żywot wieczny.

Pomysł się przyjął, ale... Tu Ing był czujny: „Idea jednego boga? Tak! Ale boga tak odległego, tak doskonałego, tak boskiego, że każde słowo wymaga precyzyjnego rozważenia”.

Zadziałało! Nawet samego boga nie nazwano inaczej jak Nienazwanym.

Naród Wybrany okazał się być klęską. Miast realizować zamysły Anga, pogrążył się w szukaniu znaczenia boskiego przekazu.

 

Czy można być bogiem nie mając odporności na niepowodzenia? Wszak istotą boskości jest doskonałość, a przynajmniej dążenie do doskonałości.

Wewnątrz Narodu Wybranego zasiane zostały wątpliwości. Poglądy pozornie filozoficzne, a faktycznie demolujące ideę religijną, ścierały się ze sobą. Odrzuceni, nieakceptowani potrzebowali nie tylko uznania ale i narzędzia zemsty.

 

Gdyby je miał Ang zacierał by z radości ręce. Oto udało się stworzyć z jednej klarownej idei dwie nowe, od początku wrogie zarówno sobie jak i swojemu protoplaście – pierwotnej idei.

 

Najwyższy – Czas z uśmiechem patrzył na zmagania nad Ingiem i Angiem. Wszystko szło zgodnie z odwiecznym planem. Kolejny glob zniknie w chaosie by odrodzić się z innymi żywymi stworzeniami. I tak będzie się działo, aż do chwili, gdy centralna gwiazda – Słońce zamieni planetę w wypalone truchło.

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 5

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (14)

  • Szudracz 03.06.2018
    W zarysie, nie wiadomo czy doczeka ziemia takiego końca. Może walnie prędzej w nią meteoryt.
  • Karawan 03.06.2018
    Albo Człowieki ją rozpieprzą swoja głupotą ;) Dzięki.
  • Pasja 03.06.2018
    Witam
    Bardzo złowroga przepowiednia końca świata. Zostanie wypalone zgliszcze. Przecież Słońce ogrzewa i jest takie przyjemne dla ludzi.
    Druga sprawa to okazuje się, że Bogowie też mają problem z doskonałością i dążenie do niej nie jest tanie proste. Filozoficzne myślenie męczy i dlatego można spokojnie patrzeć w przyszłość, bo cóż my możemy.
    Dobrze, że my mamy Nazywanego i Jedynego władcę?
    Miłego wieczoru
  • Karawan 03.06.2018
    Wrzuciłem na refleksje Czytających, bo po rozmowie z młodym człowiekiem zacząłem czytać Koran i ze smutkiem stwierdziłem, że Biblia i Koran to księgi wojny, a Tora to księga rozważań. W porównaniu z innymi ( Buddyzm, Taoizm) tylko Biblia i Koran to księgi wojny. Tak powstał pomysł obrazoburczy. Pod rozwagę. Dzięki za komentarz. Pozdrawiam ;)
  • Justyska 03.06.2018
    Historia świata w pigułce. Mąci niby najmądrzejszy - człowiek. Może Ziemia byłaby szczęśliwsza bez nas, wiecznie pragnących.
    Pozdrawiam.
  • Karawan 03.06.2018
    Takie też i miewam często wrażenie i choć wiele piękna niosą ludzie to wydaje mi się, że są wielką pomyłką Matki-Przyrody. Dziękuję i pozdrawiam ;)
  • Tina12 03.06.2018
    Bardzo fajnie ujęta walka o ład i harmonie.
  • Karawan 03.06.2018
    Odwieczna zabawa o zachowanie równowagi.;)
  • Kim 03.06.2018
    Świetny zamysł, ujęty zgrabnie w krótką historię :) Dobrze się czytało, nie wyhaczyłam błędów. Zostawiam piątunię z czystym sumieniem.
  • Karawan 03.06.2018
    Geneza pomysłu w księgach, ja tylko to spostrzegłem ;) Dziekuję.
  • Pan Buczybór 03.06.2018
    heh, wizja świata według Karawana. No, jak zwykle fantastycznie i fantazyjnie. Bardzo to sympatyczne i miłe do czytania. Dobry tekst. Pozdro
  • Karawan 03.06.2018
    Dziękuje Panie BB. Miło, że zechciał Pan wpaść ;)
  • Aisak 04.06.2018
    Genialne KaraVanie!
    Tylko, jak dla mnie to maleńka cząstka czego większego.
    Narobiłeś smaku swoimi refleksjami.
    Gdybyś kiedyś miał ochotę rozwinąć, to byłoby cudownie.
    :)
  • Karawan 04.06.2018
    Ba, gdybym umiał pisać jak nie umiem to byłby niezły księgozbiór, po to nie pierwszy raz gdy Czytający sugeruje; "napisz coś większego". Dziękuję za odwiedziny. ;)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania