Inna Malfoy

A więc będę się uczyć w Hogwarcie . Czyż to nie jest prze dziwne .

Mój brat Draco ma już za sobą pierwszy rok , rodzice chodzą dumni jak pawie ponieważ trafił do Slytherin’u .

Boję się ,że jeżeli mnie nie przyjmą mnie do tego domu , to nie będę się wstydzić własnemu bratu w oczy spojrzeć .

Tata oczywiście mówi ,że nie ma opcji abym trafiła do innego domu , mama uważa to samo. Ponieważ mają tę pewność bo w naszej rodzinie już od pokoleń nikt nie trafił do innego domu .

Oprócz Syrisza ,który był w Gryffindor’e przez co cała rodzina z nim nie utrzymuje kontaktu ,a teraz siedzi w Azkabanie .

Nic dziwnego .

A jeżeli ja też będę tym odmieńcem … boję się … mój brat raczej wątpię aby mnie wspierał , on ma serce z kamienia jak wszyscy w mojej rodzinie .

-Ten przeklęty Potter , wszystko mu uchodzi na sucho –narzekał kiedy szliśmy na ulicę Pokątną aby kupić nam podręczniki , nowe szaty , kociołki i inne takie .

Tata obiecał mi kupić sowę lub inne zwierzę jakie sobie wybiorę z czego się strasznie cieszę .

Nie wiem co Draco i tata mają do Harry’ego Pottera , przecież on nikomu nic nie zrobił , mama jak by udawał ,że nie słyszy tych rozmów . Mnie to mało obchodziło ,lecz jak już mam kogoś obrażać to chcę mieć powód .

-A ta Granger przemądrzała szlama –syknął

Nienawidzę określenia „szlama” ,a jest wredne , niektórzy z rodzin mugoli są mądrzejsi niż ci z rodzin czarodziei .

-Och Draconie , czyż to nie jest aż dziwne ,że mimo iż jest szlamą to ma lepsze oceny od ciebie ?-spytał go wrednie tata ,a on aż zrobił się czerwony na twarzy .

-Narcyzo ty może idź z Dove po jej rzeczy i sowę ,a ja z Draconem udam się do Bugina i Burksa-wyjaśnił .

Mama przystanęła na ten pomysł .

Najpierw poszłyśmy po szatę dla mnie , obok mnie stała również inna dziewczyna o czarnych jak u kruków włosach miała szeroki uśmiech ,a jej mama wyglądała jak ona .

Chyba miała również jedenaście lat jak ja i wybierała się do Hogwartu .

Nie wiedzieć czemu , tata często narzekał na tę szkołę i na dyrektora jej czyli Dumbledore , ja sama jeszcze nie wiem jak tam jest lecz na pewno nie tak ,źle jak mówi tata .

Chodź mam jedenaście lat powinnam ich słuchać.

Gdy moja szata była skończona , następnie odwiedziłyśmy sklep z różdżkami u Ollivandra .

-O witam panią Malfoy , o i dzień dobry Dove –przywitał się ze mną .

Mama tylko skinęła głową .

-Dzień dobry –przywitałam się , zachodziłam w głowę skąd on może wiedzieć jak mam na imię , ja tego mężczyznę widzę pierwszy raz na oczy .

Był starym mężczyzną o wielkich oczach .

Sklepik był malutki , lecz wydaje mi się ,że gdyby wynieść stąd parę rzeczy było by w nim więcej miejsca .

-No dobrze za raz coś dla ciebie znajdziemy –uśmiechnął się do mnie i poszedł na zaplecze ,które całe było w pudełkach w ,których zapewne były różdżki .

Lecz ku mojemu zdziwieniu wrócił z taśmę ,która miała srebrną podziałkę .

-Która ręką ma moc ? –spytał

-Prawa –odpowiedziała mama ,która stała za mną –wyciągnij rękę –zwróciła się do mnie .

Wyciągnęłam ją ,a pan Ollivander zmierzył mi rękę od ramienia do czubka palca ,a następnie od nadgarstka do łokcia , później od ramienia do podłogi , od kolana do pachy i obwód głowy .

Następnie wrócił na zaplecze ,a taśma schowała się do jego kieszeni , wrócił z paroma pudełkami gdzie były różdżki .

Wyciągnął jedną i mi ją podał , była z ciemnego drewna dość gruba .

Machnęłam nią ,lecz to tylko spowodowało ,że pękł wazon z starymi zaschniętymi kwiatami .

Odłożyłam ją .

-No dobrze ,nie ta –mamrotał coś pod nosem i poszedł dalej .

Wrócił z trzema pudełkami .

Wyciągnął jedną z nich i mi ją podał , ta była cieńsza i jaśniejsza .

Znów machnęłam lecz to spowodowało tylko ,że pękła szyba .

Tę też odłożyłam .

Dopiero za szóstym razem się udało .

Gdy wzięłam ją do ręki poczułam się jak by mnie unosiła do góry , jak bym frunęła .

Zaśmiałam się .

-To ostrokrzew jedna czwarta cala włos jednorożca dość giętka –poinformował mnie i uśmiechnął się do mnie ,a jego zmarszczki jeszcze bardziej się pogłębiły .

Też się uśmiechnęłam .

Nie myślałam iż kupno różdżki tak mnie ucieszy .

Później poszłyśmy po kociołek ,a następnie weszłyśmy do Esów i Floresów po podręczniki dla mnie , gdzie znajdowały się tabuny ludzi ponieważ jakiś Lockhard rozdawał autografy . Szczerze coś mi się obiło o nim o uszy lecz aby robić z tego takie zbiegowisko .

Szybko mamę stamtąd wyciągnęłam .

Gdy wychodziłyśmy minęłyśmy rodzeństwo Weasley , Hermionę i Harry’ego .

-To chodź wybierzesz sobie sowę –uśmiechnęła się do mnie mama .

Przytaknęłam kiwnięciem głowy .

Weszłyśmy do sklepu , gdzie roiło się od sów , nie mogłam się zdecydować , były tu też fretki , szczury i inne takie .

Lecz ja wiedziałam ,że chcę sowę .

W końcu zdecydowałam się na małą sówkę ,która miała w klatce obok chyba swoją siostrę bliźniaczkę .

Ja wzięłam tę małą szarą i postanowiłam ją nazwać Rainbow .

Wiem ,że szary daleko odchodzi od tęczy ,lecz to imię dla niej mi pasowało .

Przy Esach i Floresach mieliśmy się spotkać z tatą i Draconem .

Okazało się ,że tata się pobił z panem Wesley’em . Jego białe włosy zawsze idealnie ułożone teraz były w rozproszone , a jedno oko miał podbite .

-Przeklęci zdrajcy krwi –mamrotał pod nosem tata .

Nic nie mówiłam lecz mimo mojego wieku nie rozumiałam czemu rodzice zabraniali mi się bawić z Lucy ,która miała tatę mugola ,a mamę czarownicę .

Uważali ,że ona nie jestem godna aby z kimś takim się bawić no i ja i Draco tak byliśmy wychowani lecz Draco bardziej był po stronie ojca .

Ja nadal tego nie rozumiałam.

Może jak będę w Hogwarcie to zrozumiem .

Kolejnego dnia , zaznaczyłam znak X na dzisiejszej dacie w moim kalendarzu na ścianie .

Został już dwa dni do mojego wyjazdu do Hogwartu .

Rainbow pochuchiwała sobie w klatce na moim parapecie , nie mogłam się doczekać mojego pierwszego dnia w tej szkole .

Z opowieści mojego brata szkoła była dobra ,ale on na wszystko narzeka .

Ja bym chciała po prostu kogoś poznać , nie mam żadnej koleżanki ani kolegi , z Draconem i tak często nie rozmawiam ani się nie bawię on ma swoich goryli Crabbe i Goyle większych kretynów chyba nie spotkałam . Robią wszystko jak im Draco zagra , jego to bardzo śmieszyło w sumie to mnie trochę też .

Za dwa tygodnie są moje urodziny , już nie będę mówić ,że mam rocznikowo jedenaście lat tylko będę mieć to jedenaście lat .

Dałam trochę jedzenia Raibow .

Wyciągnęłam z mojego już zapakowanego kufra z moimi inicjałami D.A.M czyli Dove Adelaine Malfoy , musiałam mieć napisane jeszcze A ponieważ Draco też ma inicjały D.M i by mogli dać mi kufer mojego brata ,a nie mój , wyciągnęłam z niej moją różdżkę .

Strasznie mi się podobała i tak się cieszyłam ,że mogę ją posiadać , moją własną różdżkę.

Jak to niesamowicie brzmi .

Własna różdżka .

Była śliczna i gdy ją trzymałam czułam ,że będzie mi dobrze służyła i mam nadzieję ,że przyniesie mi szczęście w szkole .

Pod czas obiadu rodzice mówili jak to są z nas dumni .

-Cieszymy się ,że obydwoje będziecie w jednym domu –powiedział tata

-Ale ja jeszcze nie wiem gdzie będę –odrzekałam cicho patrząc się w swój talerz .

-Oj córeczko to przecież oczywiste ,że będziesz w Slytherinie –odparła mama takim tonem jak by usłyszała dobry żart .

-No właśnie , ja , mama , Draco , ciocia Bellatriks no i wujek Rudoff również –tata mówił to podobnym tonem do mamy .

Czułam ,że się czerwienię .

Strasznie się bałam ,że mogę trafić do innego domu niż rodzice i wujostwo ,które zresztą również siedzi w Azkabanie .

-Macie rację –odpowiedziałam .

Powiedziałam tak tylko dla świętego spokoju , nie myślałam tak chodź nie chciałam ich zawieść więc mam nadzieję ,że będę w Slytherinie .

-Nie denerwuj się . Nie ma czym prawda Draco ? –zwróciła się do mojego brata ,który siedział naprzeciw mnie .

-Tak prawda . Ja też się denerwowałem lecz nie ma czym , Tiara Przydziału nie jest aż tak głupia –skomentował .

Nic z tych słów od niego mnie nie pocieszyło .

Poszłam spać , czując jak skręca mi się żołądek ze stresu . Patrzyłam się w sufit i zastanawiałam się czy ja sama chcę być w Slytherinie .

Może nie chcę w nim być ?

Może właśnie bym chciała iść do innego domu . Przecież to od razu nie znaczy ,że wyrzekam się mojej rodziny .

Prawda ?

Wstałam z łóżka i usiadłam na parapecie naprzeciw Rainbow ,która obudziła się i patrzyła na mnie swoimi czarnymi oczami .

-Nawet nie wiesz jak bardzo bym chciała wiedzieć co się stanie aby przygotować się na to wszystko –powiedziałam do niej .

Ona tylko chuchnęła coś w odpowiedzi .

Otworzyłam klatkę i wzięłam ją na ręce .

-Och , jak bardzo cieszę się ,że ciebie mam –uśmiechnęłam się do niej i dałam jej całusa w czubek główki .

Wsadziłam ją z powrotem do klatki , a ja sama już uspokojona wróciłam do łóżka, zasnęłam w mgnieniu oka .

Przeszedł ten dzień , dzień opuszczenia domu i zamieszkania teraz w nowym .

Poprzedniego dnia tak się stresowałam ,że chodziłam w tę i z powrotem ,a mama pomagała mi pakować ubrania .

Dziś wstałam o wschodzie słońca i patrzyłam czy wszystko zapakowałam, stresowałam się jeszcze bardziej niż tego dnia kiedy nie mogłam zasnąć .

Tej noc spałam tylko chwilkę .

Gdy schodziłam na dół z mamą ,która pomagała znieść mi kufer Draco z tatą już na nas czekali przy kominku .

Kiedy zeszłyśmy pierwszy do kominka podszedł mój brat i nabrał garść proszku Fiuu .

-Dworzec King Cross ! –krzyknął i zniknął w zielonych płomieniach .

Następnie to samo zrobiła mama .

-No teraz ty Dove –pogonił mnie tata .

Podeszłam do kominka , wzięłam garść i rzuciłam nim w płomienie krzycząc głośno i wyraźnie „Dworzec King Cross !”

Sekundę później stałam już przy bracie i mamie.

Mama otrzepała moją szatę z pyłku i uśmiechnęła się do mnie ,a ja do niej .

W momencie kiedy pojawił się tata zapakowaliśmy nasze kufry na wózki i poszliśmy na peron dziewięć i trzy czwarte .

Ze stresu czułam jak ręce mi się trzęsą więc zacisnęłam je mocniej na poręczy wózka .

Już parę osób przebiegało przez mur na drugą stronę aby się dostać na dworzec .

-Draco ty pierwszy –poinformował tata .

Skinął tylko głową i popędził w stronę muru i już go nie było .

-No Dove . Może razem z mamą ? –zaproponował

Spojrzałam na mamę , ona tylko się do mnie uśmiechnęła nachyliła się i położyła swoje dłonie na moich .

-No dalej córeczko –szepnęła , nabrałyśmy razem rozpędu , zamknęłam oczy , a gdy je otworzyłam znajdowałyśmy się już na zatłoczonym peronie .

Tata pojawił się sekundę po nas .

Ruszyliśmy w stronę pociągu .

-Draco proszę pomóż siostrze to jej pierwszy dzień –zaczęła stanowczo mama .

-Dlaczego ? Ja musiałem sobie sam radzić –oburzył się

Mama spojrzała na niego stanowczo .

-Dobra , znajdę jej przedział ,ale na więcej nie licz –poddał się.

Na więcej nie liczyłam i nie chciałam to , to nawet ja sama znajdę więc tę pomoc sobie wziąć .

No i przyszedł czas pożegnań .

-Pamiętaj skarbie , nie denerwuj się i napisz do nas . My do was też napiszemy , Draco możesz się posłużyć sową siostry . Kochamy was bardzo –powiedziała mama i uścisnęła nas obydwu mocno .

-Powiedzenia Dove , mam nadzieję Draco ,że w tym roku się lepiej spiszesz –odpowiedział chłodno tata .

Nie uściskał nas ani nic .

Na więcej nie było co liczyć .

-Dziękuję tato –rzekłam – pa mamo –uśmiechnęła się do niej .

Draco stał z niecierpliwiony .

Widziałam jak mamie nachodzą łzy do oczu .

Gdy szłam do pociągu pomachałam im jeszcze , tylko mama mi odmachała lecz to mi wystarczyło w stu procentach .

Weszłam do pociągu .

-Dobra , znajdziemy ci jakiś przedział –odparł niechętnie mój brat .

Szłam za nim nic nie mówiąc , w rękach miałam klatkę z Raibow i tak mocno ją ściskałam ,że omal nie pękła .

Nagle Draco się zatrzymał , ja również .

-Proszę . Do zobaczenia na miejsu –pożegnał mnie tylko i poszedł do swoich kolegów ,którzy czekali na niego przy wejściu do innego przedziału .

Weszłam nie śmiało do środka , było tu pusto , postawiłam Raibow na jednym z foteli , teraz będę musiała jakoś ten kufer wciągnąć do góry …

Wzięłam go w ręce lecz jestem za słaba aby taki kufer włożyć tam .

-Poczekaj pomogę ci –zaoferował się ktoś .

Odwróciłam się .

To był chłopak , miał brązowe włosy całe rozczochrane i zielone oczy , był gdzieś z pięć centymetrów wyższy ode mnie i nie wyglądał na jakiegoś silniejszego ,a obok niego stal również kufer z inicjałami D.L .

-Razem ? –spytał

Kiwnęłam tylko nie śmiało głową i razem podnieśliśmy kufer do góry ,za drugim razem nam się udało , jego kufer też włożyliśmy razem .

-Mogę zostać tu z tobą nie znam tu nikogo ? –spytał mnie .

-Tak pewnie –odparłam i zajęłam miejsce obok mojej sowy ,która uważnie obserwowała mojego towarzysza .

-Dzięki . A tak w ogóle to jestem Daniel Lofland ,a ty ? –spytał i wyciągnął w moją stronę rękę ,którą uścisnęłam.

-Dove Malfoy –przedstawiałam się

-Malfoy ? Twój brat to Draco ? –spytał

-Niestety –odpowiedziałam .

Zaśmialiśmy się.

-To też jest twój pierwszy dzień ? –zapytał

-Tak , twój też ?

Kiwnął głową .

-Masz fajną sowę , mi rodzice powiedzieli ,że kupią mi jakiś zwierzę jak będę miał dobre oceny to na gwiazdkę albo na urodziny . Jeśli nie to dopiero na przyszły rok lecz się nad tym zastanowią –wzruszył ramionami .

-Dzięki . Mi rodzice kupli ją z okazji mojego pójścia do Hogwartu , ma na imię Raibow –odrzekałam i spojrzałam na sówkę ,która nie spuszczała swoich czarnych oczu z Daniela .

-Raibow ? Jest szara –zdziwił się i się uśmiechnął .

-Wiem ,ale to mię mi do niej pasowało . Co z tego ,że nie jest kolorowa , to nie ważne , ważne jaka jest dla mnie . A dla mnie jest najbardziej kolorową sową na świecie –wyjaśniłam mu .

-Fajnie –odparł – do jakiego domu chciała byś trafić , bo ja bym chciał tak jak mój brat do Gryffindor’u albo ewentualnie do Hufflepuff bo tam była moja mama lecz chciał bym być jak mój brat w zeszłym roku skończył Hogwart –poinformował mnie .

-Moi rodzice i mój brat są w Slytherinie . Ale … sama nie wiem niby powinnam chcieć tam iść lecz czuję ,że może jednak nie – nie wiem czemu otworzyłam się tak przed Danielem . Lecz wypowiedzenie tego co myślę na głos było prze miłe .

-Nie pasowała byś tam . Bo nie jesteś wredna , a powinnaś mi odpyskować zaraz jak usłyszałaś ,że chcę być w Gryffindorze –odparł i się znów do mnie uśmiechnął często się uśmiechał , przez co ja też .

A to się często nie zdarzało .

Nawet nie zauważyłam jak ruszył pociąg .

Do naszego przedziału weszła jakaś dziewczyna , o płomiennych rudych włosach , widziałam ją jak wychodziła z Esów i Floresów gdy tata się pobił z panem Wesleyem .

-Mogę usiąść ? –spytała nieśmiało .

Kiwnęliśmy z Danielem głowami , dziewczyna zajęła miejsce obok mnie .

-Jak masz na imię ? –spytał Daniel .

-Ginny –odparła i patrzyła się w swoje ręce na kolanach .

Teraz już wiedziałam ,że ona jest córką pana i pani Wesley .

-A ja Daniel ,a to Dove –przedstawił nas Daniel .

-Miło mi –odpowiedziała i spojrzała na nas .

Daniel pytał ją do jakiego domu chce iść ,a Ginny odpowiedziała ,że nie wie lecz może do tego gdzie jej bracia czyli Gryffindor .

Ta podróż zbliżyła mnie do Daniela i Ginny , rozmawialiśmy , śmialiśmy się , opowiadaliśmy historię .

Bałam się ,że to się może popsuć w momencie kiedy przydzielą mnie do Slytherinu .

Kiedy wysiedliśmy z pociągu , powitał nas wielki człowiek , musiałam mocno zadrzeć głowę aby zobaczyć jego twarz . Miał długą czarną brodę i długie czarne włosy .

-Pierwszoroczni ! –krzyczał – Pierwszoroczni !

Razem z Danielem i Ginny poszliśmy za nim .

Ruszyli za olbrzymem , który w ręku trzymał zapaloną latarnię , szliśmy przez gęsty las . Noc była wyjątkowo chłodna .

-Już nie długo zobaczycie Hogwart , za tym zakrętem ! –ryknął przez ramię do nas .

-Mój brat mówi ,że on ma na imię Hagrid , jest podobno bardzo fajny –szepnął mi do ucha Daniel .

Ścieżka wprowadziła nas na brzeg czarnego jeziora , po drugiej stornie na wielkiej górze widać było wielki zamek , gdzie w oknach paliły się światła .

-Proszę po czterech do łodzi ! –krzyknął .

Weszliśmy w trójkę razem z Ginny i Danielem do jednej , a bok nas usiadł jeszcze jeden chłopak o ciemno blond włosach .

Oczywiście Daniel go zagadał okazało się ,że ma na imię Bryce , był bardzo mało mówny i nawet nie uścisnął nam dłoni kiedy mu je podawaliśmy .

Gdy tak płynęliśmy w stronę szkoły , czułam jak żołądek mi się skręca ze stresu .

Wysiedliśmy z łódek , poszliśmy za Hagridem w górę wydrążonym w skale korytarzem , szliśmy niemal ,że po omacku aż w końcu wyszliśmy na gładką murawę zamku .

Hagrid uderzył swoją ogromną pięścią trzy razy w bramę zamku.

Brama w tym samym momencie się otworzyła stała tam czarownica w szmaragdowej szacie o ciemnych włosach upiętych w ciasny kok .

-Pierwszoroczni , to jest profesor McGonagall –oznajmił nam Hagrid .

-Witam . I dziękuję Hagridzie , teraz ich stąd zabiorę –powiedziała i otworzyła szerzej drzwi .

Pochodnie ,które się tu paliły oświetlały wielkie korytarz .

Ruszyli za nowo poznaną nauczycielką , szła szybkim tempem przez co , co niektórzy musieli biec aby dotrzymać im kroku .

Usłyszeliśmy z jakiegoś pomieszczenia gwar rozmówi i myślałam ,że tam wejdziemy lecz szliśmy dalej i weszliśmy do pewnej komnaty gdzie profesor McGonagall się zatrzymała i odwróciła się twarzą w naszą stronę .

-Witam w szkole Hogward , przyjęcie rozpoczynające nowy rok szkolny za chwilę się zacznie lecz za nim zajmiecie miejsca przy stole będziecie przydzieleni do domów . Ceremonia przydziału jest bardzo ważna ponieważ dom do jakiego zostaniecie przydzieleni będzie coś w rodzaju waszej rodziny do końca pobytu w tej szkole –poinformowała nas ,a mój żołądek wykonał trzy salta – są tu cztery domy , może już wam się jakieś nazwy obiły o uszy . Gryffindor , Hufflepuff , Ravenclaw i Slytherin . Z każdego domu wyszli wielcy czarodzieje i każdy dom ma swoją wielką historię . Wasze osiągnięcia w Hogwarcie będę chlubą domu do jakiego należycie zyskując tu punkty , zaś wasze przewinienia będą hańbą dla domu , który przez to będzie tracił punkty . Dom ,który będzie miał największą liczbę punktów pod koniec roku , zdobędzie Puchar Domów co liczy się z tym ,że jest to wielki zaszczyt . Mam nadzieję ,że będziecie wierni swojemu domowi tam gdzie będziecie przydzieleni . Ceremonia przydziału odbędzie się za kilka minut, pamiętajcie ,że odbędzie się to przed całą szkołą więc , proponuję ten czas przeznaczyć na poprawę wyglądu .

Zrobiłam wielkie oczy .

Przed CAŁĄ szkołą ?!

Tego nie wiedziałam … czyli mój brat dowie się razem ze mną do jakiego domu będę należeć … o nie !

Przygładziłam nerwowo włosy i poprawiłam spinkę ,którą miałam zapiętą we włosach .

-O kurczę . Ale jazda . Zaczynam się stresować , a wy ? –spytał nas Daniel , poprawiając swoją szatę .

-Trochę –odparła Ginny i również przeczesała swoje włosy .

Nie mogłam z siebie wydusić słowa , więc spojrzałam w bok , wszyscy rozmawiali między sobą i poprawiali swój wygląd .

-Boję się co będzie jeśli nie przydzielą mnie do Slytherinu –szepnęłam

Moi nowo poznani przyjaciele spojrzeli na mnie .

-Spokojnie , nie zależnie co będzie teraz mamy siebie –pocieszył mnie Daniel i położył mi rękę na ramieniu .

-No właśnie chodź byśmy byli w innych domach . Będziemy razem –dodała Ginny.

Ich słowa sprawiły ,że zrobiło mi się ciepło na sercu .

-No dobre –powiedziałam tylko .

Uśmiechaliśmy się do siebie .

-No dobrze idziemy ! –krzyknęła profesor McGonagall – stajemy w rzędzie ! –dodała jeszcze , wszyscy ustawili się jeden za drugim .

Ja się ustawiałam między Danielem ,a Ginny .

Gdy szliśmy korytarzem czułam jak ze stresu zaczynają mi się pocić ręce , a żołądek jak by się zamienił w kamień .

Jeszcze nigdy się tak nie stresowałam , nie rozumiałam jak Daniel może zachowywać się tak spokojnie .

Weszliśmy do Wielkiej Sali .

Na górze było gwiaździste niebo , co wyglądało niesamowicie szczególnie ,że na górze w powietrzu unosiły się świece ,które stanowiły źródło światła .

Były cztery długie stoły , każdy z uczniów miał na głowie spiczastą czapkę i był ubrany w barwy domu do jakiego należał .

Odnalazłam stół Slytherinu i zauważyłam Draco ,który właśnie skończył gadać z kolegami i nasze spojrzenia się spotkały .

Odwróciłam wzrok , nie wiedzieć czemu nie mogłam na niego patrzeć .

Na podeście profesor McGonagall ustawiła stołek przed nimi ,a na nim wielką starą czapkę .

Wszystkie oczy były utkwione w starej czapce , nagle drgnęła i szew przy niej otworzył się i Tiara zaczęła śpiewać .

Pani profesor wyciągnęła pergamin .

-Kiedy wyczytam dane nazwisko dana osoba siada na krześle ! –poinformowała nas .

Zaczęłam się bawić palcami u rąk i wykręcać ja w różne strony .

-Lucinda Adams ! –wywołała jakąś dziewczynę ,która nie śmiałym krokiem podeszła i usiadła na stołku .

-HUFFLEPUFF ! –krzyknęła Tiara .

Dziewczynka uśmiechnęła się ,a stół gdzie był dom do ,którego została przydzielona zaczął bić jej brawo .

-Kelly Alter ! –kolejna dziewczyna została wywołana

-RAVENCLAW ! –wykrzyknęła czapka .

-Sean Brooks ! –teraz jakiś chłopak o czarnych włosach podszedł do stołka .

Profesor McGonagla włożyła mu czapkę na głowę .

-SLYTHERIN ! –gdy usłyszałam tę nazwę serce mi stanęło na dwie sekundy .

-Nie wykręcaj tak tych palców bo je sobie połamiesz –szepnął do mnie Daniel .

Puściłam je .

-Po prostu strasznie się boję –odszepnęłam .

-Spokojnie

Wyczytano jeszcze parę nazwisk i zaczęła się literka L gdzie został wyczytany Daniel .

-GRYFFINDOR ! –ryknęła czapka .

Zaczęły się oklaski , Daniel pokazał w moją stronę kciuk w górę i poszedł do stołu Gryffindoru .

Za chwilę będę ja , tak się boję … co jeśli mnie przydzielą do Gryffindoru , co ja powiem rodzicom ? Czy będę mogła pojechać do nich na święta ?

-Dove Malfoy ! –usłyszałam wyczytane moje imię i nazwisko .

Poszłam w kierunku stołka , kolana robiły mi się jak z waty , drżąc cała usiadłam na stołku ,a pani profesor położyła na głowie mi czapkę ,która zasłoniła mi oczy .

-Hmmm , Malfoy . Wszyscy mają serce jak z kamienia lecz twoje … -usłyszałam cichy głos Tiary – widzę wielkie serce i odwaga , tak wielka . Różnisz się od rodziny …

Boję się ,że będą na mnie wściekli .-pomyślałam

-Hmmm , nie mogę dać cię do Slytherinu . Nie dasz rady . O już wiem ! –ucieszyła się .

Moje serce znów się zatrzymało .

-GRYFFINDOR ! –usłyszałam ryk .

Nie mogłam się ruszyć , w Wielkiej Sali zapadła cisza , spojrzałam w stronę mojego brata ,który patrzył nam mnie z szeroko otwartymi oczami .

-Idź już do swojego stołu –usłyszałam głos pani profesor przy swoim uchu .

Wstałam i na drżących nogach zajęłam miejsce obok Daniela .

Nawet nie zwróciłam uwagi ,że biją mi barwo .

-No ładnie będziemy mieć Malfoya u nas ! –usłyszałam kogoś .

Miałam gulę w gardle nie mogłam nic powiedzieć , po prostu nie mogłam .

-Hej , Dove –zagadnął mnie Daniel – będziemy razem w jednym domu , super co? –chyba starał się jakoś mnie pocieszyć .

Lecz mu jakoś mu nie wyszło .

Gdy Percy Wesley (który był prefektem) prowadził nas do naszego domu czułam się jak by odebrali mi duszę , nic nie zjadłam pod czas powitalnego posiłku , nawet nie odczuwałam teraz głodu.

Nie powinnam iść do pokoju wspólnego Gryffindoru , to nie jest moje miejsce ,a powinnam być w Slytherinie . Tak , aby rodzice byli dumni ze mnie i abym nie skończyła jak Syriusz w Azkabanie . Chodź ciocia Bella była w Slytherinie i też jest w Azkabanie … już sama nie wiem co jest straszniejsze .

-Hasło ? –zabrzmiał gruby kobiecy głos .

Nawet wtedy nie podniosłam wzroku i wykręcałam palce w różne strony ,tak jak robiłam to wcześniej .

-Miodjad- powiedział Percy ,a portret rozsunął się .

Weszliśmy do środka .

-Dove , spokojnie .Na prawdę za chwilę wykręcisz sobie te palce –szepnął mi Daniel kiedy wchodziliśmy przez dziurę do pokoju wspólnego .

Było to okrągłe pomieszczenie o barwach czerwono złotych gdzie było pełno foteli, widok tego pomieszczenia wydawał się bardzo przytulny .

-Dormitorium dziewcząt z tej strony –pokazał nam na szczycie spiralnych schodów , odnalazłam wzrokiem Ginny i stanęłam obok niej .

Weszłyśmy razem do dormitorium dziewczyn , były tam cztery łóżka z czerwonymi kotarami ,a nasze kufry już tam stały .

Zajęłam łóżko przy oknie , bo tam był postawiony mój kufer ,a Ginny łóżko obok mnie . Dwie dziewczyny , które jakoś nie specjalnie się nami interesowały gadały tylko o tym jak tu jest wspaniale .

Ja sama się nimi nie interesowałam , przycupnęłam na krańcu łóżka i patrzyłam się w stronę okna .

Było już zupełnie ciemno , widziałam gwiazdy na niebie pół księżyca ,który odbijał się w tafli jeziora .

-Nie przejmuj się . Może to i nawet lepiej ,że jesteś tu . Mamy szansę się bliżej poznać . –pocieszała mnie Ginny .

Chciałam jej odpowiedzieć ,że „nic nie rozumiesz” lecz zamiast tego odparłam:

-Jestem zmęczona położę się . Juro wielki dzień –uśmiechnęłam się do niej i wstałam z łóżka .

Kiedy leżałam już w łóżku usłyszałam nagle wielki hałas z pokoju wspólnego , słyszałam oklaski i przebłyski jakiś krzyków z czego wychwyciłam „zaczarowanym samochodem” .

Nie zaprzątałam sobie tym głowy ponieważ nie powinno mnie tu być ta czapka musiała się pomylić , nie ma innego wyjścia .

Przynajmniej teraz to wiem .

Wiem co mówiłam wcześniej ,ale … Gryffidor ?!

Ja ?!

Przecież mam na nazwisko Malfoy .

M a l f o y !

Nie mogę być w tym domu .

Co powiedzą moi rodzice ?!

Nie spałam tej nocy zbyt dobrze , wręcz przeciwnie . Cały czas się budziłam i nie mogłam zasnąć .

Więc kiedy szłam z Ginny na śniadanie byłam strasznie śpiąca .

Gdy męczyłam moją jajecznicę obok mnie Daniel zachwycał się planem lekcji jaki dostaliśmy .

-Mamy dziś historię magii , eliksiry , transmutację –wymieniał przedmioty na dzisiejszy dzień .

Mimo wszystko czułam się nie obecna .

Odwróciłam się i popatrzyłam na stół Slytherinu w kierunku mojego brata , nasze oczy się spotkały widziałam w nich pogardę .

Krzywo się na mnie spojrzał jak bym była trędowata więc szybo się odwróciłam .

-Mój brat mówi ,że najbardziej mu się podobały lekcje obrony przed czarną magią lecz każdy rok był z innym nauczycielem w tym roku mamy z tym całym Lockhartem . Moja mama za nim szaleje ,nie rozumiem tego –pokręcił głową Daniel .

-Jest wielkim czarodziejem –odparłam Ginny nieśmiało .

-Raczej wątpię –odparł .

Przy stole zapadła cisza .

Gdy nagle przerwał ją przeraźliwy krzyk .

-PO TYM, JAK UKRADŁEŚ SAMOCHÓD , WCALE BYM SIĘ NIE DZIWIŁA GDYBY CIĘ WYRZUCONO ZE SZKOŁY, POCZEKAJ AŻ SIĘ DO CIEBIE DOBIORĘ , NIE SĄDZĘ ŻEBYŚ W OGÓLE POMYŚLAŁ CO TWÓJ OJCIEC I JA PRZERZYLIŚMY KIEDY ZOBACZYLIŚMY ,ŻE GO NIE MA … -krzyczał jakiś głos .

Spojrzałam się w tą stronę brat Ginny jak dobrze pamiętam Ron siedział z przerażoną miną i patrzył na szkarłatną kopertę ,a obok niego siedział Harry Potter ,który patrzył się na swojego kolegę z równym przerażeniem .

Chyba to o to chodziło z tym zaczarowanym samochodem .