Jadę do Mielna

Zygmunt Jan Prusiński

JADĘ DO MIELNA

Nie tak miało być w planie z wiatrem

który zagląda do mojego okna.

Noce ubieram myślami - jesteś w nich taka bliska.

Określam się we wzorze absolutnej racji

przenoszę zapach twój na osetowe kwiaty.

W różu i we fiolecie spijam z ciebie miód poezji

chcę zdążyć przed północą określić stan gorączki -

zbliżyć nagość.

Wiatr się uspokoił - zależność wzrasta wypuszcza

następne korzenie. Jutro jadę do Mielna!

2.8.2014 - Ustka

Sobota 9:15