Jak posępna rzeka
W nicości cisza nie ma brzmienia
tam znikają myśli cienie
nie ma czasu
nie ma dnia
tylko pustka od wieków trwa.
W nicości nic się nie rodzi
nie rosną kwiaty
nie ma forum
nie ma kształtów
jest tylko mrok.
Tam gdzie światło nie dociera
nie słychać kroków ziemi
unosi się pył wietrzny
bezpowrotnie wszystko niknie
jest tylko wieczny spokój.
Jednak w tej pustce cichej
ziarno nadziei się skrywa
czasem z nicości nieznanej
życie z marzeń się wykluwa
są pytania bez odpowiedzi.
Komentarze (6)
U Ciebie też z przyjemnością posiedzę...
"Jednak w tej pustce cichej
ziarno nadziei się skrywa
czasem z nicości nieznanej
życie z marzeń się wykluwa
są pytania bez odpowiedzi."
Tę zwrotkę sobie zabieram... bez Twojego pozwolenia/i nie próbuj grozić mi palcem, bo się nie boję.
Pozdrawiam
NO!
NO! To mogę spokojnie udać się na spoczynek.
UFFF... kamień z serca heh
Miłego dzionka życzę.
Kapitalna książka Szyszkowa i niezły film o tym jak na Syberii powstawały fortuny np. Stroganowów.
Tekstu się nie czepiam, nie powiązany z tamtą rzeką..
Tylko ten fragment nie ma forum , a może nie ma formy?
nawet taki jak ty portalowy faszysta, może kogoś zainspirować.
NO!
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania