Jak zostać pisarzem - trudy, znoje, perypetie w drodze do sukcesu

Witaj drogi czytelniku!

a może wolisz mniej oficjalne „siemaneczko ziomeczku!”?

Nigdy nie wiesz kto sięgnie po Twoją książkę z półki w księgarni, lub wyprzedaży w koszyku w Biedronce czy Polomarkecie, bądź z wózka bibliotekarki, która nie zdążyła jeszcze odnieść na półkę zwróconej właśnie książki. Pierwsza rada ode mnie już na wstępie:

1. Pisz co ci w duszy gra, co serce dyktuje, własnym stylem i nie myśl czy trafiasz do SWOJEGO czytelnika, czy to mu się spodoba, czy nie będzie przypadkiem urażony.

Dlatego NIE MYŚL – TYLKO DZIAŁAJ!

To generalna nadrzędna zasada, którą się w życiu kieruję, i dlatego mi wszystko wychodzi, ponieważ nie tracę czasu na myślenie o myśleniu, na zastanawianie się jak coś powinno być dobrze zrobione itp., itd. A dosłownie mówiąc: nie tracę czasu na pierdolenie farmazonów do samego siebie.

To jak już odpykaliśmy small talka – ja napisałem parę zdań wstępu, Ty, szanowny fanie moich wypocin przeczytałeś kilka wstępnych słów, możemy zatem przejść do meritum.

Najpierw chcę Ci odpowiedzieć jednym zdaniem na pytanie postawione na okładce tej oto książki – Jak zostać pisarzem? – otóż najłatwiej jest zostać pisarzem poprzez napisanie książki. A jak napisać książkę, potem wydać ją w wydawnictwie(to taka firma, która kroi artystów i żeruje na ich pracy, pomysłach, ogólnie wykorzystuje talent autorów i zbiera grube hajsy za udostępnienie swoich drukarek), a potem jak sprzedać pierwszy egzemplarz swojej książki?

Pamiętaj, nie przeceniaj jej od razu -50% od ceny okładkowej – poczekaj z tydzień, może jakiś frajer się trafi, miej wiarę i nadzieję w chochliki, które szepcą na uszko naiwniakom, że to ta, tylko ta i żadna inna książka nie zmieni ich życia. Może akurat przypadkiem, w momencie kiedy będą sięgali po inną książkę, ktoś będzie przechodził, wpadnie na nich, popchnie ich i ręka tego nieszczęśnika wyląduje na twojej książce?

Nie obiecuję, że Ci się uda, być może będziesz musiał pierwsze egzemplarze rozdać na spotkaniu autorskim, na którym poza Twoją książką, jedyną darmową rzeczą będzie toaleta dla klientów?

Nie załamuj się jednak przedwcześnie, bo to nie koniec promocji książki – w dzisiejszych czasach należy również książkę sprezentować influncerom nierobom w gift packu - to kolorowe, ozdobne pudełko z Twoją książką, kolorowymi papierowymi trocinami i kilkoma bezużytecznymi gadżetami, na które Cię naciągnie Twoje wydawnictwo jak np. breloczek, długopis, kubek i zakładka do książki, na które możesz nadrukować okładkę książki, jakiś oklepany cytat, albo swoją twarz, aby czytelnikowi było miło, że tak się dla niego pos(ta)rałeś.

Koniecznie również wynajmij agencję, która założy dla Ciebie oficjalne konto na portalu każdylubisobiepoczytać.pl, aby czytelnicy, którzy dostali książkę w prezencie, mogli wystawić Ci najniższą możliwą, definiowaną serduszkami na 10-cio stopniowej skali ocenę, którą umotywują negatywną opinią, przyznając się, że wystawiają ją po przeczytaniu pierwszych 15 stron, ponieważ dalej nie przebrnęli, bo tak ich zmęczyłeś, dlatego mają prawo się wypowiadać.

Nie przejmuj się. Ja to przeżywam przy każdej mojej książce – gwarantuję, że lejesz na to już po trzeciej publikacji i zlecasz zajmowanie się korektą, składem, łamaniem, redakcją, promocją i dystrybucją i … czym tam jeszcze będziesz chciał – swojemu managerowi.

Ty jako artysta, masz pisać książki, a nie martwić się w jaki sposób wydrukowany nakład przestanie przesiąkać stęchlizną magazynu. Szanujmy się, no proszę cię!

Z tej właśnie przyczyny, że jeszcze nie wiesz o czym będzie Twoja książka, ja swoją poświęcę na porady jak znaleźć dobrego managera, jak z nim podpisać korzystną dla Ciebie umowę i jak nim zarządzać(czytaj: efektywnie pomiatać), by dobrze odwalał swoją robotę i abyś Ty, mój drogi autorze, był zadowolony.

Miłej lektury!

(Ciekawsze wskazówki znajdziesz na stronach 34, 59, 62, 89) – jak nie masz czasu czytać całości to zacznij od tych stron, nie dziękuj, mi też się nie chciało pisać całej tej otoczki, ale broszury łatwiej skopiować i umieścić w darmowym Internecie, i dlatego wszelkiej maści coache – kołcze, paradoradcy i złotomówcy piszą książki na co najmniej grubość od zakończenia obrębu paznokcia kciuka lewej ręki do tej drugiej kreseczki, która się uwidacznia jak zaczynasz zginać palec w stawie – jeśli potrzebujesz precyzji, po prostu zmierz sobie ten odcinek, bo nie mam aktualnie przy sobie centymetra.

Jeżeli potrzebujesz takiej precyzji, to również zamiast czytać tą książkę to lepiej to sprawdź z jakimś specjalistą, bo z nerwicą natręctw bardzo ciężko napisać jakąkolwiek książkę, a widzę, że możesz mieć z tym co najmniej lekki problem.

Mylę się?

Jeżeli nie sprawdzałeś swojego kciuka to dobrze, to był taki test, możesz przejść do następnej strony. Wybacz, że zajmuje Twój cenny czas, po prostu nie chce by osoby upośledzone czytały moją książkę i przysyłały mi jakieś posrane wibracje.

Musisz bowiem wiedzieć, że podczas czytania wytwarza się swoiste pole energetyczne w przestrzeni i czytelnika z autorem łączy na ten czas niewidzialna, cienka struna energetyczna. Nie masz wpływu na to kto i gdzie sięgnie po Twoją książkę, ale we wstępie trzeba tak odpowiednio zalawirować, by zniechęcić wszystkich, którzy by Ci mogli popsuć dzień taką energetyczną nitką negatywnych wibracji.