Jarosławiec w leśnej powłoce

Zygmunt Jan Prusiński

JAROSŁAWIEC W LEŚNEJ POWŁOCE

Pierwszy raz tam byłem...

Wczoraj rozłożyłem wdzięk ciszy

i mój nadmiar wrażliwej egzystencji.

Port niczym perła Bałtyku

najmniejsze serce - prawie dzikie

rozpisane sylabami w oględzinach porostu.

Patrząc z góry niczym orzeł

kutry uśmiechały się do ludzi

z odrobiną straceńców którzy wierzą,

że Jarosławiec zbudzi swoje korzenie

i będzie atrakcją złotej rybki -

która turyście przyszłość wywróży.

Doprawdy uwiodła mnie sceneria,

choć stara studnia na korbkę

porosła chwastami i pokrzywami.

Tuż obok zmizerniały rybak układał

sieci na przyszłą wyprawę by matce

kupić sukienkę i sznur korali.

- Czułem że jestem wśród swoich

bo tu taka bieda piszczy dookoła,

że chciałoby się powiedzieć od razu:

...(Nie żegnam się bo wrócę niedługo

z tymi wierszami które napiszę -

za tych na morzu i co w morzu zostali).

20.06.2002 - Ustka