Jesień

jesień skreśliła z drzew liście

i rzuciła je na glebę zimną

nie poczuły smaku wolności

a tęsknotę za tym co było

 

wnet puste stare drzewa za nimi zapłakały

 

zaś codziennie w parku

poranna mgła spaceruje

a my spotykamy się z melancholią

 

czas odnowić kontakty

 

wieczorem za to przy kawie

czekamy na ciepło

i na sny spokojne

póki trwa ta pora roku

 

póki zima się nie odezwie

Średnia ocena: 4.6  Głosów: 5

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (14)

  • Dekaos Dondi 30.10.2019
    Aniu_marzycielko→Ładny, melancholijny tekst.
    Szczególnie:
    ''Nie poczuły smaku wolności
    A tęsknotę za tym co było''
    Pozdrawiam→? ? ? ? ?
  • ania_marzycielka 30.10.2019
    Dziękuję za przeczytanie i komentarz, pozdrawiam :)
  • Piękny wiersz, chociaż temat nieco przejedzony.
  • ania_marzycielka 31.10.2019
    Dziękuję za przeczytanie i komentarz, pozdrawiam:)
  • zingara 31.10.2019
    Piekny dla mnie
  • ania_marzycielka 31.10.2019
    Dziękuję za przeczytanie i komentarz, pozdrawiam :)
  • betti 31.10.2019
    Bardzo dosłowny, ale ma taki subtelny rys jesiennej melancholii i w sumie klimat najbardziej broni wiersza. O takich się mówi, że z duszą.
    Ode mnie 5
  • ania_marzycielka 31.10.2019
    Dziękuję za przeczytanie i komentarz, pozdrawiam:)
  • Misiek 31.10.2019
    tak mało tu takiej poezji jak twoja
    na 5 zdecydowanie
  • ania_marzycielka 31.10.2019
    Dziękuję, bardzo mi miło, pozdrawiam:)
  • Pan Buczybór 31.10.2019
    Nawet niezłe, ale te duże litery zupełnie zbędne
  • ania_marzycielka 31.10.2019
    Dziękuję za przeczytanie. Litery poprawione. Pozdrawiam:)
  • 13mirek 31.10.2019
    Ładne, ale te cholerne, duże litery...
    Jakby każdy wers żył własnym życiem i nie łączył się emocjonalnie i treściowo z sąsiadami.
  • ania_marzycielka 31.10.2019
    Dziękuję za przeczytanie, litery poprawione. Pozdrawiam :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania