jesień

siedzę w fotelu

w ręku mam kubek herbaty

za oknem deszcz

i masa kolorowych liści

na kolanach leży otwarta książka

romans

a ja siedze i myśle

nostalgicznie wspominam swe życie

nad jego sensem się zastanawiam

czy dobrze je przeżywam

co może zmienić trzeba

zamykam oczy i marze

tone w moich myślach

zasypiam

z ręki wypada mi kubek

herbata rozlewa się po kartkach

odłamki porcelany rozpadają się po drewnianym parkiecie

a ja siedze i niczego nieświadoma śnie

śnie o wszystkim co piękne

budze się

oczy otwieram

widze na ziemi serce z porcelany

a na stronach książki plame z herbaty

układającą się w okolo słowa ZYJ