Jesienna dziewczyna

W rozwichrzonych mahoniowych włosach

rozrzucająca połyskliwe spojrzenia

idąca pospiesznym zamaszystym krokiem

po lśniących mokrych ulicach

zgarniająca na ziemię złociste

czerwieniejące i brunatne barwy

z drzew i krzewów

kołysząca zalotnie biodrami

jakby chciała zatańczyć z nami

okryta lekką zwiewną pelerynką

w modnych botkach na wysokim obcasie

jak niejedna modelka na wybiegu

pociągająca nie tylko nosem ale i urodą

cała ruchliwa energiczna

na twarzy sympatyczna

z zagadkowym uśmiechem na ustach

podkreślonych szminką w kolorze

burgundzkiego wina

idąca na spotkanie z nieznanym losem

pełna nadziei werwy i wiary

w to że owoce tych zabiegów

wkrótce się spełnią

i napełnią ją miłością

którą będzie nas obficie obdarzać

w jesiennych snach