Jesienne zadumanie

Jesień mgłą ziemię otula,

nie ma kolorów i złota,

tylko wśród nagich konarów

snuje się dziwna tęsknota.

Taka niezwykła, szara

jak te legiony jego

co szły na heroiczny bój

mając za wzór dowódcę swego.

Józefa Piłsudskiego

Jego hart ducha, miłość Ojczyzny,

Jego odwagę i męstwo,

które dawało im siłę w walce

Polsce przyniosło zwycięstwo.

Rok 1918 - jedenasty listopada,

odtąd Ojczyzna składa hołd

tym co o jej wolność walczyli,

po 123 letniej niewoli

z popiołów ją wskrzesili.

Cenę wolności dobrze znamy

bo wszędzie tam,

gdzie inni jej bronili -

Polacy byli.

I chociaż ta ich wolność

nie była nam tak bliska

to na cmentarzach całego świata

widnieją polskie nazwiska.

“To za ich wolność walczyli

w oddali, ale za Polskę umierali.”

Dziś, gdy o wolność walczy

i krwawi Ukraina

rannych ratuje w karetce

polska dziewczyna.

My dzisiaj wolność mamy.

Lecz dobrze pamiętamy

to straszne przerażenie,

gdy Polskę ogarniały

z zachodu i ze wschodu

wojny płomienie.

Potem lata niewoli

terror, niemieckie obozy śmierci,

na polskiej ziemi - Oświęcim, Treblinka

i ich dymiące kominy.

Ten krzyk umierających,

dlaczego?! z jakiej przyczyny?!

Łapanki na ulicach -

- na ludzi polowania

i wywożenia z kraju

lub zabijania.

Tak od wieczora do rana,

od rana do wieczora,

bo każda dobra pora,

aby nie zapomniano

jak wygląała wtedy

ta “nadzwyczajna nacja”

niemiecka cywilizacja.

Wschodni najeźdźcy

lepsi nie byli,

grabili, zabijali

na Sybir wywozili.

Te ciągle na wschód jadące

budzące groze wagony,

z tymi, którzy zostali

wszystkiego pozbawieni -

- nawet nadziei.

Katyń - nazwa budząca grozę

największe przerażenie,

bo czy można zrozumieć

aż takie zwyrodnienie.

Dwadzieścia tysięcy

polskich oficerów - jeńców wojennych

rozstrzelanych przez

rosyjskich zbrodniarzy.

Do wspólnych dołów wrzucani,

do tej nieludzkiej otchłani.

Słyszysz ten krzyk rozpaczy -

czy kraj tak zniewolony

jeszcze wolność zobaczy?

I widzisz te miliony,

tych co się nie wahali,

a kiedy było trzeba

życie oddali.

Zgliszcza kochanej Warszawy,

zniszczone miasta i wioski

i z tych popiołów powstawał

do życia Naród Polski.

Dziś masz prawo zapytać

co to właściwie znaczy

naziści, komuniści,

może to jacyś kosmici?

Lecz ci co to robili

kosmitami nie byli,

bo mieli swoje kraje,

swoje narodowości, a w nich

poparcie i przyzwolenie większości,

dla zbrodni na ludzkości.

Co było jest już historią

lecz jedno wciąż się nie zmienia

ciągle gdzieś wojny na świecie

łzy i cierpienia.

Dziecięce oczy otwarte

szeroko z przerażenia.

To przekroczenie absurdu

niestety faktem się staje,

bo wielki wynalazca

do rąk zbrodniarza daje broń

o takiej sile rażenia

od której w strasznych bólach

umiera Ziemia.

Czy tej Ziemi zniszczenie

ma być niechlubnym dowodem

na ludzi tu istnienie?

Dziś Dobry Świat się jednoczy

przeciwko złu i przemocy

i podejmuje wyzwanie

o ocalenie naszej Planety

o jej i nasze trwanie.

Może też dobrze by było,

by wszystkich zjednoczyło

priorytetowe przesłanie

dla ocalenia Ziemi

człowieka wychowawnie.

A media, przedszkole, rodzina,

szkoła, by taką misję miały

i dużo bardziej niż dotąd

nad tym się pochylały.

W swoim przesłaniu miały

takie uniwersalne wartości

co kiedyś ważne były,

są teraz, będą w przyszłości.

Jak: przyjaźń zamiast agresji

rozmowa i innych zrozumienie-

-porozumienie.

Kultura osobista, szacunek

dla człowieka, pomoc potrzebującym,

wrażliwość na cierpienie.

Ciekawość ludzi i świata,

miłość do naszych najbliższych

naszej Ojczyzny,

dbałość o naszą Planetę,

najbliższe otoczenie.

I uśmiech dla każdego

zwyczajna ludzka życzliwość,

właściwe rozumienie, pojęcia sprawiedliwość.

Jeżeli wychowamy tak wrażliwego,

dobrego człowieka,

to wtedy wszystko się zmieni -

- zginie nienawiść, pogarda,

wojna i dominacja

z naszej światowej przestrzeni.

Czy to się kiedyś stanie?

Czy to jest tylko -

- jesienne zadumanie.