Jesteś we mnie...
Jesteś we mnie, tak, z pewnością.
Nie wiem jednak, czyż miłością?
Wiem, że oczy moje płyną, kiedy widzą...
Wiem, że głowa ma wariuje, kiedy czuje...
Wiem, że serce mi się kraje i nie staje, kiedy Ciebie słońce widzi...
Jednak, jeśli miłości, to się wstydzi.
Lęka wyznać, jeśli, boi mówić.
Woli w ciszy sobie myśleć, że Cię lubi.
Woli w ciszy znów przeżywać każde Twe spojrzenie:
Piękne, miłe..., niewiadome, obojętne napatrzenie.
Woli snuć marzenia, palcem po wodzie pisane.
Woli tworzyć scenariusze mojej głowie tylko znane.
Woli myśleć, że to wszytsko się poważniej gdzieś tam dzieje.
Że dla dwojga zakochanych w innym świecie świt już dnieje.
Komentarze (68)
Piniędzy ni ma i nie będzie... więc poszukaj innej z pełnym portfelem...
Powodzenia!
Dałeś się, jak idiota, podprowadzić łukaszence, i jeszcze się z tego cieszysz.
Paradne doprawdy...
I wątpię, żeby to jeszcze kogoś interesowało...
niunia chodź upolować kaskę
Gównoburzą się nie przejmuj. A jeśli chcesz poprawić swoje pisanie, to zwróć uwagę na poniższe:
Unikaj rymowania tych samych części mowy, tym bardziej jeśli są to rymy dokładne.
"wariuje/czuje"
"widzi/wstydzi" itp.
Zaczynanie każdego wersu od wielkiej litery jest oczywiście dozwolone, ale trąci myszką i o ile nie ma się w tym jakiegoś głębszego celu, lepiej z tego zrezygnować.
Są jeszcze inne punkty, ale myślę, że to co wyżej, to byłby dobry początek. Czytaj dobrą poezję. To inspiruje i rozwija.
Pozdrawiam.
Nie, nie może tak być, zawsze coś może zaistnieć coś nowego i jednak zaskoczyć, nie czytasz, nie wiesz, nie możesz się odnieść, tracisz. Tracisz rozeznanie, nie kumasz na bieżąco czaczy, nie czaisz bazy, jesteś w lesie, w głębi i nie masz podręcznika do survivalu...
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania