(jeszcze wymyślę tytuł)

Tytuły podręczników prawdziwe, nie wymyślone przez autorkę!!!

_______________________________________________________

Następnego dnia w szkole jest jak zazwyczaj. Stoję przy swojej szafce, zabieram podręcznik do historii. „Wczoraj i dziś”. Wow, jak kreatywnie – myślę. Odkładam polski, ten podręcznik nosi tytuł „Nowe słowa na start”. Szósta klasa, ten start trwa już trochę długo.

Gdy zamykam metalowe drzwi pomalowane na wściekły pomarańczowy, on jak zwykle tam stoi.

– Witam, witam. Pięknie dziś, nieprawdaż? – Klepie mnie lekko w ramię. – Świetna okazja do rozmowy z tobą! Co tam?

W normalnych okolicznościach odwróciłabym się tyłem i zostawiła go samego. Niestety, nie dzisiaj.

– Świetna okazja, żebyś spieprzał do mamusi. Możesz z niej skorzystać, lub jutro skończyć z rozbitym nosem, wydłubanym okiem i dwoma zębami. Arek jest wysoki, nieprawdaż?

Uśmiech nie schodzi mu z twarzy.

– Czy ja zasługuję na takie traktowanie? – Łapie się dramatycznie za serce. – Skąd nagle wzięłaś takie ostre słowa?

– Z dupy – odpowiadam bez zastanowienia. – Albo mnie teraz zostawisz w spokoju, albo jutro będą cię reanimować na SOR-ze.

Mina powoli mu rzednie.

– Bardzo śmieszne. Bo on się akurat odważy – mówi, chyba próbując się ratować.

– A jednak.

Zarzucam plecak na prawe ramię, taksuję go krytycznym spojrzeniem i dodaję jeszcze:

– No, żebyś się tylko nie zesrał z wrażenia. – Uśmiechnięta klepię go w ramię tak samo, jak on przed chwilą. Teraz już się nie uśmiecham. – Spieprzaj, słyszysz? – syczę już znacznie ciszej.

Odwracam się i nadzwyczaj zadowolona z siebie idę w stronę klasy matematycznej.

Dlaczego ja się wcześniej nie ogarnęłam?