Już nic albo wcale

I. Kiedyś

Księżycowe nici splotów

pajęczyną

wśród wrzosowisk

Cała

w słonecznych dłoniach

Pachnie sok

rozgniecionych malin

uda wewnętrzną stroną

Miłość się barwi

jak purpura

II. Teraz

Motto:

"Przy zielonych stolikach w kawiarni

Tysiąc par siedzi właśnie, jak my

W twoich oczach spokojnych i czarnych

Błędny ognik przygasa i drży

Niebo Ziemię gwiazdami zasypie

Pachnie kawa, kołysze, jak sen

Muzykanci w łódeczkach swych skrzypiec

Odpływają daleko hen..." (Janusz Laskowski: "Nocne canto")

Kiedy bezpłciową staje się miłość

można spokojnie zamieszać cappuccino

obejrzeć pod światło srebrną łyżeczkę -

Ty komunikujesz że - -

Że co - - -

Że z rąk się szczęście wymknęło

a serca prysnęły na ruchliwe arterie

Ukradkiem tabletkę połykasz

ja kontempluję liliowe surfinie

w odcieniu biskupiego fioletu