karczma rzym

trzeba mi drogi

wśród dróg bez końca

pomiędzy rzekami

o odwrotnych nurtach

drobniaków w kieszeniach

sprawnych dłoni

nadziei noc w noc

zmroku na świt

muzyki z kostką lodu

kamienia pod głowę

mniej od niczego

więcej niż najwięcej

trzeba mi prawd

podważalnych

dogmatów niby pył

bogów bez imion

kobiet tak upadłych

żeby nie trzeba było kłamać

jeszcze mniej

niż zakrzywiony wszechświat