Kareta część 2

Już tak z nami jest, że zapamiętujemy sytuacje, które nam pasują, które są dla nas ciekawe, bądź się z nimi identyfikujemy. Musi stać się to zdarzenie innym od pozostałych, wyróżnić się, być nietuzinkowe, by przykuć naszą uwagę. I pewnie z tego powodu, ulica, która biegnie obok parku, będzie tą którą ja zapamiętam, bo jest naznaczona przedziwnym zdarzeniem.

Mianowicie, jeszcze w latach siedemdziesiątych przechodzący tą ulicą – Żwirki i Wigury - mężczyzna, który był pod wpływem alkoholu, zatoczył się i wpadł pod ugniatający asfalt walec drogowy. Nie będę opisywał, co, jak to możliwe, powiem tylko, że zginął na miejscu, co może brzmi komicznie, ale czasem tak się sprawy maja.

Gdy to pierwszy raz usłyszałem, to patrzyłem na mojego wujka z wyrazem rozbawienia bo dla mnie to była sytuacja odrealniona. Sprzęt, który jest uznawany za jeden z wolniejszych, jest sprawcą tragedii , no jakbym słyszał kiepski dowcip. Ale jednak to prawda, że facet doszedł do tego momentu, przebył taki metraż i nogi odmówiły mu posłuszeństwa. Jakby było to zaplanowane, idealnie przechylił swoją fizjonomię, a następnie upadł, akurat gdy w ten fragment drogi wjechał dany sprzęt. Nie chcę dodawać, że kierujący nie miał szans nic zrobić, że to był moment, bo to może mieć posmak kpiny, a daleki jestem od uznania tego tekstu za prześmiewczy.

Chcę bardziej zwrócić uwagę na fakt, że ta tragedia nie zostałaby zapamiętana przez mego wujka, czy przez innych mieszkańców, gdyby przejechał go samochód, gdyby upadając trafił głową w ostrą krawędź, co spowodowałoby śmierć na miejscu. W każdej miejscowości przez lata, zdarzają się tragedie, ludzkie błędy, które przyczyniają się do utraty zdrowia bądź życia, ale są i takie, jak powyższa, gdzie człowiek się dziwi. Może mieszkańcy tej ulicy, mogą powiedzieć dziesiątki opowieści, zdarzeń, które są historyczne dla tej części miasta, ale dla mnie już zawsze będzie on z tym się kojarzył, bo jak do tej pory, nie słyszałem niczego takiego.