kartki w butelkach

punkty nad głową

jak haki wbite w powietrze

nie znamy się wcale

im bliżej tym gorzej

kawa rozlana na płótnie

maluje odpowiedzi bez pytań

echo wbija się pod paznokcie

oddech jest supłem

dusi potrzebę wolności

poduszki kręcą się od kopnięć

różowe misie z poszewek

stróżują by oczy były przy dnie

lunatykujemy wśród ekranów

pinezki zostawimy na cudzej podłodze

jest bezpiecznie