"Kawałek Nieba"

Na Niebie Słońce gorące,

I białych chmurek tysiące.

Idąc słyszę jak płynie rzeka,

I radość dzieci z daleka.

W rzece tej dzieci sobie pływają,

Szczęśliwe są bardzo, dobrze się w mają.

Po drodze znalazłam swój kawałek Nieba,

Do szczęścia więcej mi nic nie potrzeba.

Widzę jak rzeka płynie powoli,

I czerpię z tej ciszy do woli.

Nad czystą rzeką latają ważki,

Co robią sobie w powietrzu igraszki.

Nagle ważki błękitne usiadły na brzegu,

Mówiąc mi: "Nie bądź w ciągłym biegu".

Tańczą w powietrzu piękne motyle,

Swym tańcem umilają mi chwile.

W rzece są rybki duże i małe,

Czuję się one w niej doskonale.

Nad brzegiem rzeki pracują mrówki,

Niosą coś razem do swej kryjówki.

Jedna mróweczka topiła się w wodzie,

Pomogłam jej słysząc - "Z naturą w żyj w zgodzie"

Słyszę w oddali jak ptaszek kwili,

On swoim śpiewaniem mi czas umili.

Słońce odbiło się w tafli wody,

A ja podziwiam cuda przyrody.

Idąc spacerkiem dalej obserwuję,

A co zobaczę w Duszy spisuję.

Widzę -na polach zioła i kwiaty,

Tworzą pachnące, przepiękne rabaty.

Nad ziemią unoszą się maki czerwone,

Na drzewach zaś rosną jabłka zielone.

Z zachwytu do góry wyciągam ręce,

Trzymając w dłoniach swoje serce.

Pełne jest ono mojej miłości,

A także wielkiej do Boga wdzięczności.

"Za cały ten Świat pięknie stworzony,

Boże, bądź zawsze wielbiony".

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 1

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (1)

  • Sokrates 4 dni temu
    Dobrze się czyta. Jest rytm, płynie jak melodia, jak woda w tym strumieniu

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania