kawiarenka na rogu

wymieniamy nieśmiałe spojrzenia

błądzimy myślami w pomieszczeniu

świeża kawa wypełnia zmysły

jak na fotelach aksamit

mamy czas dla siebie

mimo tylu spraw do załatwienia

w wazonie kwiaty z ogrodu

też mają chwile piękne dla siebie

czasem się uśmiechają do nas

żyją dopóki woda płynie w roślinnych żyłach

nie znamy się rozmowa się rozpędza

taka jesteś młoda jak wiosna

niech ta chwila trwa kroczy w przestrzeni

zapamiętam cię młodości piękna

napiszę list coś o nas podaruje cząstkę nieba

iskierka

która rozpali płomień serc w kawiarence na rogu

zbiegu okoliczności nie opuszczaj szczęścia