Myśli pan, że wstawiając zdjęcie gołego torsu umacnia pan pozycję samca alfy?
Otóż nie proszę pana. To zdjęcie podpowiada, żeby traktować pana niepoważnie.
Na zimę i na wiosnę, mój to robi chyba rzadziej.
A historia smutna taka, ja bym nie dał rady z biurokracją, nie włóczyłbym się nigdzie, spróbowałbym brata mniejszego uwolnić nocą lub podstępem - gdym wiedział gdzie jest. Nie poszukujmy się, w schroniskach się masowo przeprowadza eutanazję.
Gdy kiedyś jakąś multimiliarderkę zapytali, czy nie odczuwa najmniejszych wyrzutów, że jest tyle nędzy i cierpienia na świecie, odpowiedziała:
— Gdyby nie bogaci, mielibyśmy samych biedaków.
Nie byłoby pałaców, ogrodów, róż, muzyki...
Chwytająca za serce opowieść, szkoda tylko, że prawdziwa.
☆☆☆☆☆
Ładnie, Hal. Szczególnie końcówka, oczywiście bez odnośnika do bezdomności, co samo w sobie nie jest czymś oburzajacym, ale na pewno zbytecznym.
Niemniej kreacja świetna...?
Panie Łukaszu, wiemy, że nie jest pan Halmar, bo Halmar to babka, a pan jest łysym typem z Mokotowa. Proszę wybaczyć, że piszę nie na temat oraz proszę mieć szczególną tolerancję na obsesję MM, która w każdym nowym użytkowniku szuka Halmar.
A daczego szuka, to już pozostawiam pańskiej inteligencji.
Kigja, za pusta jesteś, żeby to pojąć, więc nie zabieraj głosu w tematach, które przerastają twoją zdolność rozumowania... zajmij się może tą czestochowczyzną, która chyba najlepiej ci wychodzi, a nie będziesz tu podważać zdolności Hal.
Martynko słaba prowokacja.
Jak chcesz pobawić się w Opowijskie Awantury, to musisz wykrzesać z siebie więcej błyskotliwości. Ale nie liczę na to, bo brak ci polotu. Awantura z Halmar byłaby ucztą dla duszy i umysłu, boleję, że jej nie dorównujesz do pięt?
Dlatego wybacz, że oddalę się tobą znudzona.
Martynko, czy ty do mnie również pokątnie wzdychasz?
Chociaż w twoim przypadku powinnam zadać inne pytanie:
Martynko, czy ty do mnie również pokątnie sapiesz?
Nie wiedziałam, że jestem twoim obiektem westchnień i sapania? oraz że tak dużo o mnie wiesz, ale przecież od pięciu lat jesteś mną żywo zainteresowana, ty mój stalkerze?
Komentarze (10)
Otóż nie proszę pana. To zdjęcie podpowiada, żeby traktować pana niepoważnie.
Czy widział pan bankiera topless?
A historia smutna taka, ja bym nie dał rady z biurokracją, nie włóczyłbym się nigdzie, spróbowałbym brata mniejszego uwolnić nocą lub podstępem - gdym wiedział gdzie jest. Nie poszukujmy się, w schroniskach się masowo przeprowadza eutanazję.
— Gdyby nie bogaci, mielibyśmy samych biedaków.
Nie byłoby pałaców, ogrodów, róż, muzyki...
Chwytająca za serce opowieść, szkoda tylko, że prawdziwa.
☆☆☆☆☆
Niemniej kreacja świetna...?
A daczego szuka, to już pozostawiam pańskiej inteligencji.
Jak chcesz pobawić się w Opowijskie Awantury, to musisz wykrzesać z siebie więcej błyskotliwości. Ale nie liczę na to, bo brak ci polotu. Awantura z Halmar byłaby ucztą dla duszy i umysłu, boleję, że jej nie dorównujesz do pięt?
Dlatego wybacz, że oddalę się tobą znudzona.
Może idź na spacer, może tam zablysniesz...?
Chociaż w twoim przypadku powinnam zadać inne pytanie:
Martynko, czy ty do mnie również pokątnie sapiesz?
Nie wiedziałam, że jestem twoim obiektem westchnień i sapania? oraz że tak dużo o mnie wiesz, ale przecież od pięciu lat jesteś mną żywo zainteresowana, ty mój stalkerze?
A teraz wybacz mam coś pilnego do załatwienia. Narka, gąsko!?
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania