Kiszka z ananasem
Słyszałem dźwięki w mojej głowie
Słyszałem głosy w moim sercu
Mówiły one bym nie łączył kiszki z ananasem
Mówiły one bym nie łączył grochówki z czekoladą
A ja ciągle dodaję lód do ognia
A ja nadal zakładam na piżamę garnitur
A ja ciągle maluję obraz w powietrzu
A ja ciągle tworzę grafitti w rzece
Wszystko trudno się ze sobą łączy i przez to płaczę
Wszystko trudno się ze sobą łączy i przez to cierpię
Wszystko jest trudne, jak krzew rosnąca na pustyni
Wszystko jest trudne, jak trawa rosnąca na Antarktydzie
Ale mimo tego, że się bardzo męczy to jednak rośnie
Ale mimo tego, że jest go mało ozdabia piaszczystą krainę
Ale mimo tego, że jest jej mało upiększa lodową krainą
To właśnie dlatego, że z trudu i cierpienia wyrasta jest taka piękna
I takie właśnie są moje wiersze
I taka właśnie jest moja poezja
Wyrasta na pustyni i na Antarktydzie
Ale nieraz wyrasta na łące i pastwisku
Niech będzie różnorodna niech będzie wielobarwna
Bo poezja ma pomagać ludziom
Bo poezja ma pozwalać im cierpieć i pozwalać im się radować
Bo zarówno cierpienie i radość są bardzo ważne
Bo zarówno smutek i uśmiech urozmaicają życie
I pokazują, że życie jest piękne bo jest połączeniem wszystkiego z wszystkim
Czasem jemy kiszkę, a czasem ananasa
Czasem jemy grochówkę, a czasem czekoladę
Ale poezja to jedzenie kiszki lub jedzenie ananasa
Ale poezja to jedzenie grochówki lub czekolady
Ale poezja to jedzenie kiszki i ananasa
Ale poezja to jedzenie grochówki i czekolady
I niech dodaje co chce
I niech odejmuje co chce
I niech mnoży co chce
I niech dzieli co chce
Pozwólmy poetą samym pisać poezją
Pozwólmy im współpracować z własnymi myślami
Bądźmy dumni, że istnieje
I Bądźmy dumni, że oświetla ludziom drogę
Tak było i niech tak będzie
Tak było i niech tak zostanie.
Komentarze (25)
Wysuszony poeta dobrze nadaje się na ołówki, dalej sproszkowany rozpuszczony zaś na tusz.
Trochę sensonoidalnie (https://www.opowi.pl/profil/sensol/) dlatego ciekawie, trochę za mało, to nie aż tak, jakby mogło, rokuje, bo coś ma.
"Trochę sensonoidalnie (https://www.opowi.pl/profil/sensol/) dlatego ciekawie, trochę za mało, to nie aż tak, jakby mogło, rokuje, bo coś ma."
Ogólnie jest śmiesznie, raczej człowiek tego nie pisał...
na przyszłość - mniej znaczy więcej. Złota zasada, szczególnie w poezji
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania