Ciekawie napisany artykuł na bardzo interesujący i ważny temat. O Powstaniach Śląskich nie wolno zapomnieć. Czytając zawstydziłem się własnej niewiedzy. Z pewnością roli kobiet nie można nie doceniać. Czasem mi się zdaje, że gdyby nie kobiety, Polski w ogóle by nie było. Bo gdy brakuje oręża, upada państwo, naród trwa przez swoją kulturę: mowę, muzykę, pieśń, literaturę, a kto nas uczy pierwszych słów jeśli nie matka? Pięknie to przedstawiłeś, należy ci się 5.
A tak na marginesie to tematyka oraz styl pisania przypomina mi innego użytkownika o żartobliwym pseudonimie „Celina”. Ale w niczym nie zmienia to mojej oceny powyższej publikacji.
Dzięki za ciekawy komentarz Narratorze. Z tym, że to już przeszłość. Te dzisiejsze, z plugawym językiem, niewierzące, to zupełne przeciwieństwo tamtych, o czym napisałem w posłowiu.
Dzięki za porównanie do mistrzyni.
Z tego co wiem, to wpadła w gniazdo wszy, które z taką przyjemnością tępiła i ją zagryzły, w ramach wolności słowa oczywiście i w obronie jakowejś paniusi z korzeniami z piekła rodem.
Bardzo dziękuję za komentarz. Tak, nie należy uogólniać. Mam taki nawyk, do uogólniania, ale powinienem z tym walczyć. Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za piątkę.
Świetny, rzekłbym imponujący tekst. Mnóstwo informacji, ciekawostek. Tylko podziwiać umiejętności szperania. Nie wiedziałem nic np. o działalności koncertowej Ireny Dubiskiej na Śląsku. Przesadziłeś w przypisie, i to mocno, z negatywną oceną współczesnych kobiet, to przekracza granice prowokacji. Z czyms takim sie nie polemizuje. Powinienes przeprosić.
Ciekawy i wartościowy artykuł. Zmieniłbym początek, gdyż to dygresja, niepotrzebna w tak krótkim tekście. Zabrałbym też atak personalny na innych użytkowników, chociaż oczywiście sam wiersz o Powstaniu nie zaszkodziłby. No, cóż Powstania Śląskie są sekowane i nie jest to rzecz nowa, już w II RP nie były specjalnie fetowane. Pozdrawiam 4
Dzięki, Marku za komentarz. Co do początku, to wydaje mi się ważny, nawet bardzo, bo pokazuje on, że tylko dzięki polskim modlitewnikom, żywotom świętych, które drukowane były po polsku, bo książki pozostałe były po niemiecku, udało się utrzymać język polski na Śląsku. Zresztą to samo w Wielkopolsce. I dzięki przywiązaniu do wiary przodków, wbrew powszechnego wśród Niemców wówczas protestantyzmowi. Ujejski zwracał szczególną uwagę na te dwie sprawy. Oprócz Bawarii, która była tradycyjnie katolicka, jeszcze tylko Śląsk, Wielkie Księstwo Poznańskie i Warmia były w ówczesnych Prusach katolickie. Ale to i tak była kropla w morzu protestantyzmu.
Wiersz z pewnością by się przydał. Przykro mi, co zrobiono tutaj, więc postscriptum jest gorzkie, ale prawdziwe.
Komentarze (9)
A tak na marginesie to tematyka oraz styl pisania przypomina mi innego użytkownika o żartobliwym pseudonimie „Celina”. Ale w niczym nie zmienia to mojej oceny powyższej publikacji.
Dzięki za porównanie do mistrzyni.
Z tego co wiem, to wpadła w gniazdo wszy, które z taką przyjemnością tępiła i ją zagryzły, w ramach wolności słowa oczywiście i w obronie jakowejś paniusi z korzeniami z piekła rodem.
Wiersz z pewnością by się przydał. Przykro mi, co zrobiono tutaj, więc postscriptum jest gorzkie, ale prawdziwe.
Pozdrawiam.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania