Pomysł całkiem ok. Ale tekst sporo pracy jeszcze wymaga. Błędów jest fura (do pewnego momentu wypisywałam). Same zdania są często niechlujne, albo przegadane, albo jakoś gramatycznie odjechane. Ogólnie, nie są to jakieś straszne rzeczy, ale jest ich sporo.
Na początku rzucają się w oczy pogmatwane zdania, w których tu i ówdzie brakuje przecinków, co utrudnia czytanie. Brew idzie w górę tu: "przechyliła szalę goryczy."
To celowe przemieszanie związków frazeologicznych? Mówi się o przepełnieniu/ przelaniu czary goryczy.
"Pierwszą oznaką feralności tego pechowego dnia" - nie ma co podwajać znaczeń słów. W sensie feralny/pechowy. Pierwszą oznaką feralności tego dnia - będzie znaczyć to samo, ale bez waty.
"— Panienko Emily Wolff — odrzekła opryskliwie" - tu w sumie pewna nie jestem, bardziej luźno się zastanawiam: czy komunikat złożony z trzech słów w tym imienia i nazwiska może być opryskliwy? Słów nieupurzejmych nie ma. Zostaje więc samo brzmienie głosu. Ale czy może być opryskliwe? Myślę, że jednak nie. Mogła powiedzieć złowrogo, zimno, z wredną miną itp. Tak mi się przynajmniej wydaje.
"Nauczycielka na moment ucichła, jej wzrok zamienił się w straszliwe, jadowite żądła nieuzasadnionego gniewu.
— I’m sorry — dodała po chwili namysłu."
Wyszło na to, że to słowa nauczycielki.
Tyle sobie wypisałam. Oprócz tego, brakuje sporej ilości przecinków...
To pierwsze to faktycznie mój błąd. Aż wstyd, że mi się związek frazeologuczny pogmatwał :)
A i błędów się nie wypieram. Postaram się poprawić to i owo w miarę możliwości. Nie do końca przeglądałem tekst przed publikacją, a z takim właśnie stylem i skomplikowaniem zdań... No, trochę pracy przede mną. Na własne życzenie :)
Dziękuję za komentarz.
Panie Buczyborze↔Pomysł faktycznie fajny, ale można by trochę... dopieścić:)
Poza tym nie ma przerw w tekście i dużo→się:))↔To rzecz jasna sybiektywki me:)
Można by co nieco wyrzucić.
Np↔O tajemniczej nocy Perseidów, dowiedziała się parę dni przed opisywanymi zdarzeniami.
Przeglądała wówczas ,t̲o̲ ̲j̲e̲s̲t̲ ̲t̲r̲z̲y̲ ̲d̲n̲i̲ ̲t̲e̲m̲u̲, internet w przerwach między nauką...
Skoro w poprzednim zdaniu, stoi, że parę dni temu, to po co powtarzać w drugim?
do czegokolwiek będzie przydatna.→pozbycie się↔się i jej→itp... jam nie złośliwie, rzecz jasna:))
Pozdrawiam:)
Nadużywasz czasownika „był”. Przejrzyj sobie i pokombinuj, jak go zastąpić.
„A wydarzeń tym było… absolutnie nic!”
Wydarzeniem
„Będzie późno wieczorem,”
Będziemy
„do zestaw przebierańca”
To
W treści: takie lekkie opowiadanko, na poprawę nastroju (mnie poprawił), komiczne postacie, pani Bujda, Iwo z krainy absurdu, rodzice. Może przerysowane, acz nie za bardzo i dlatego bardzo się uwiarygadnia.
Generalnie dobry z plusem, potrzeba trochę dopieszczenia.
Również zauważyłam, że czasami technika zgrzytnęła, ale to tylko delikatne niedopatrzenia, bardzo łatwe do usunięcia. Nie zrujnowały mi one w żadnym stopniu odbioru tekstu, więc jest w porządku, biorę to za normalną kwestię do ogarnięcia.
Mam podobne spostrzeżenia do Bajkopisarza - fajne, lekkie opowiadanie, graniczące między rzeczywistością a absurdem, niczym we śnie. Szczególnie podobał mi się moment z zaklęciem, taki niby przerysowany, a podany w ciekawy sposób opis, nadający całemu opowiadaniu swoistego wydźwięku młodzieńczej (ale nie tylko!) emocjonalności, która tak naprawdę nie ma żadnych ram ani ograniczeń. A kiedy tą sferę ten DUNDER świśnie, to dopiero się dzieje magia. Przecież nie od dziś wiadomo, że tym co budowało i niszczyło cywilizacje były właśnie ludzkie emocje, które dyktują tak wiele społecznych przemian. :)
Pięć, pozdrawiam.
Dziękuję bardzo za wszystkie pozytywne komentarze. Błędy, obiecuję, postaram się poprawić. A problem z "był" mam problem, gdy kombinuję z narracją, więc było to nieuniknione i jednak myślę, że dam radę to naprawić.
Pozdrawiam
Komentarze (6)
Pomysł całkiem ok. Ale tekst sporo pracy jeszcze wymaga. Błędów jest fura (do pewnego momentu wypisywałam). Same zdania są często niechlujne, albo przegadane, albo jakoś gramatycznie odjechane. Ogólnie, nie są to jakieś straszne rzeczy, ale jest ich sporo.
Na początku rzucają się w oczy pogmatwane zdania, w których tu i ówdzie brakuje przecinków, co utrudnia czytanie. Brew idzie w górę tu: "przechyliła szalę goryczy."
To celowe przemieszanie związków frazeologicznych? Mówi się o przepełnieniu/ przelaniu czary goryczy.
"Pierwszą oznaką feralności tego pechowego dnia" - nie ma co podwajać znaczeń słów. W sensie feralny/pechowy. Pierwszą oznaką feralności tego dnia - będzie znaczyć to samo, ale bez waty.
"— Panienko Emily Wolff — odrzekła opryskliwie" - tu w sumie pewna nie jestem, bardziej luźno się zastanawiam: czy komunikat złożony z trzech słów w tym imienia i nazwiska może być opryskliwy? Słów nieupurzejmych nie ma. Zostaje więc samo brzmienie głosu. Ale czy może być opryskliwe? Myślę, że jednak nie. Mogła powiedzieć złowrogo, zimno, z wredną miną itp. Tak mi się przynajmniej wydaje.
"Nauczycielka na moment ucichła, jej wzrok zamienił się w straszliwe, jadowite żądła nieuzasadnionego gniewu.
— I’m sorry — dodała po chwili namysłu."
Wyszło na to, że to słowa nauczycielki.
Tyle sobie wypisałam. Oprócz tego, brakuje sporej ilości przecinków...
A i błędów się nie wypieram. Postaram się poprawić to i owo w miarę możliwości. Nie do końca przeglądałem tekst przed publikacją, a z takim właśnie stylem i skomplikowaniem zdań... No, trochę pracy przede mną. Na własne życzenie :)
Dziękuję za komentarz.
Poza tym nie ma przerw w tekście i dużo→się:))↔To rzecz jasna sybiektywki me:)
Można by co nieco wyrzucić.
Np↔O tajemniczej nocy Perseidów, dowiedziała się parę dni przed opisywanymi zdarzeniami.
Przeglądała wówczas ,t̲o̲ ̲j̲e̲s̲t̲ ̲t̲r̲z̲y̲ ̲d̲n̲i̲ ̲t̲e̲m̲u̲, internet w przerwach między nauką...
Skoro w poprzednim zdaniu, stoi, że parę dni temu, to po co powtarzać w drugim?
do czegokolwiek będzie przydatna.→pozbycie się↔się i jej→itp... jam nie złośliwie, rzecz jasna:))
Pozdrawiam:)
„A wydarzeń tym było… absolutnie nic!”
Wydarzeniem
„Będzie późno wieczorem,”
Będziemy
„do zestaw przebierańca”
To
W treści: takie lekkie opowiadanko, na poprawę nastroju (mnie poprawił), komiczne postacie, pani Bujda, Iwo z krainy absurdu, rodzice. Może przerysowane, acz nie za bardzo i dlatego bardzo się uwiarygadnia.
Generalnie dobry z plusem, potrzeba trochę dopieszczenia.
Mam podobne spostrzeżenia do Bajkopisarza - fajne, lekkie opowiadanie, graniczące między rzeczywistością a absurdem, niczym we śnie. Szczególnie podobał mi się moment z zaklęciem, taki niby przerysowany, a podany w ciekawy sposób opis, nadający całemu opowiadaniu swoistego wydźwięku młodzieńczej (ale nie tylko!) emocjonalności, która tak naprawdę nie ma żadnych ram ani ograniczeń. A kiedy tą sferę ten DUNDER świśnie, to dopiero się dzieje magia. Przecież nie od dziś wiadomo, że tym co budowało i niszczyło cywilizacje były właśnie ludzkie emocje, które dyktują tak wiele społecznych przemian. :)
Pięć, pozdrawiam.
Pozdrawiam
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania