Kolorowe ekrany

Choć zarzucona kurtyna

Puste deski w teatrze

Publika ślepo patrzy

Na bezguście kolorowej żarówki

Bezguście co karmi się padliną

Stawia pomniki z garści piachu

Na stołkach trzeszczących się ze strachu

Dla bananowej republiki

Na scenie akrobaci intelektu

Krowy tańczące w pościeli

Kaznodzieje od pogody,

Inżynieria podszeptu

Gadające pudrowane głowy

Co bez emocji mówią-społeczeństwo

Chodź każdy ma nazwisko i ma imię

Grają intrygę co dla nich jest prawdą

Ja wolę być czarno-biały

Bez doróbek, z jedną maską

Wolę gorzkie ziele

niż tuzin sztucznych kwiatów