Konstrukt absolutny

Otwieram się na nowo.

Być może jestem

Boski konstrukt absolutny.

Być może daleko od prawdy

jak od ideału.

Dotykam i czuję.

Myślę i czuję.

Kiedyś Ewa świadomości owoc

z drzewa skradła.

I po eonach kim się stali?

Żyję bez odpowiedzi.

Tyle wiem co i kamień.

Jak iskra rozbłyskam

i gasnę w mroku.

Pozdrawiam skinieniem serdecznym

wszystko co czeka na mnie.

Gdyż jam jest konstrukt absolutny.

Jestem Człowiek.