*****Kosmici istnieją i też popełniają błędy***

W mrokach wszechświata, gdzie gwiazdy migoczą,

Kosmici stworzyli Planetę Ziemia, i teraz jazgoczą,

Stworzyli nas, gatunek Homo sapiens sapiens,

Lecz teraz widzą, jak bardzo wielki to był nonsens.

Wojny, zniszczenie, cierpienie bez końca,

Ziemia płacze, a serca ludzi jak u zaskrońca,

Ludzie, co mieli być mądrością wszechświata,

Stali się plagą, patologią jak Polska kuźwa oświata.

Kosmici istnieją, lecz teraz bardzo żałują,

Patrzą na Ziemię z bólem rzadko na niebie przylatują,

Czy można cofnąć ten fatalny stwórców błąd?

Czy ludzkość powinna zniknąć niczym pszeochydny trąd?

W ich oczach błyszczy żal, współczucie i smutek,

Że nawet oni, istoty z gwiazd, mają dość astronautek.

Mogą popełniać błędy, tak jak my od kilku lat tysięcy,

I teraz cierpią, patrząc jeszcze kilkadziesiąt miesięcy.

The End