Kosmiczny list

Jestem szczęśliwa, że mogę do Ciebie napisać! Chcę Ci chociaż w skrócie przedstawić jak mi się żyję na tej szalonej planecie. Oczywiście mam na myśli Ziemię!

My, mieszkańcy Ziemi, nazywamy się ludźmi. Jesteśmy dość dziwni. Mówimy jedno, a robimy drugie. Twierdzimy, że nie oceniamy ludzi na podstawie ich wyglądu, a robimy zdecydowanie za często! Nasze charaktery są zróżnicowane pod każdym względem. Jedni są wzorem dobroci, a inni może niekoniecznie.

Lubimy dużo wiedzieć o otaczającym nas świecie. Zdarza się, że do postawionych celów dążymy po trupach, nie patrząc przy tym czy kogoś krzywdzimy… Zawsze wiemy wszystko najlepiej.

Mówimy w wielu językach. Wyznajemy wiele religii. Mamy różne kolory skóry. Ubieramy się jak tylko chcemy, choć obowiązują pewne normy co do strojów oficjalnych.

Ludzie łatwo popadają w nałogi. Uzależniają się od alkoholu, narkotyków, urządzeń elektronicznych, pracy… Przestają wtedy cokolwiek zauważać.

Dzieci w ostatnim czasie zamiast wychodzić z domu wolą spędzać czas przed ekranem komputera czy telewizora. Zamykają się w sobie i tracą tą cudowną iskrę wyobraźni.

Wyobraźnie może odbudować czytanie, ale to w dzisiejszych czasach sztuka prawie zapomniana. Oczywiście ja uwielbiam czytać! Gdzieś, kiedyś przeczytałam taki cytat: „Z książek nauczyłam się wszystkiego, oprócz tego jak zrozumieć ludzi, którzy nie czytają”.

Na mojej planecie często wybuchają wojny. Czasem bezpodstawne. W większości żyjemy w państwach demokratycznych. W teorii znaczy, to że głos mają ludzie. Szkoda, że już nie zawsze w praktyce. Przestrzegamy danych praw i obowiązków. Za nieprzestrzeganie prawa grozi kara.

Jeśli jesteśmy chorzy idziemy do lekarza. Jest mnóstwo rodzajów lekarzy. Każdy leczy coś innego. Niestety nie wszystkie choroby można wyleczyć… Dlatego wielu z nas umiera.

Naszą najgorszą zgubą jest jednak zazdrość. Zazdrościmy wszystkim wszystkiego! Staramy się być idealni w oczach innych. Tylko po co? O czyjejś pozycji zazwyczaj decyduje stan jego konta. Kompletny bezsens! Coraz częściej życie mija nam nieuchwytnie przed oczami, a my nie potrafimy tego dostrzec….

Nie bój się, nie jesteśmy w stu procentach z negatywnego nastawienia! Jesteśmy sentymentalni. Nasza miłość jest mocna i trwała. Mamy swoje hobby. Otaczamy się ludźmi, z którymi świetnie się nam rozmawia. Podróżujemy. Robimy to co kochamy. Cieszymy się jak dzieci z najmniejszych rzeczy. Zarażamy świat uśmiechem. Dajemy innym cząstkę siebie. Potrafimy zaskakiwać, szaleć, bujać w obłokach, oddawać innym to czego potrzebują. Jesteśmy pełni niespodzianek, które czekają ukryte głęboko w nas!

Jednym słowem jesteśmy niczym zachmurzone niebo. Możemy wydawać się zimni i nieprzyjemni, ale gdzieś tam pod warstwą chmur czeka ciepłe słońce.

Tak bardzo starałam się przybliżyć jacy są ludzie, że zapomniałam napisać jak wyglądamy! Stoimy na dwóch nogach. Do podnoszenia i trzymania przedmiotów służy nam para rąk. Głowę do tułowia mamy przymocowaną za pomocą szyi. Do mówienia używamy ust. Aby patrzeć potrzebujemy pary oczu, a aby słyszeć- uszu. By czuć zapachy używamy nosa, a głowę wieńczą nam włosy. Pod względem wyglądu też jesteśmy bardzo różnorodni. Nie ma na świecie dwóch takich samych osób.

Kiedy pisałam jacy jesteśmy, nie chodziło by przedstawić nas w złym świetle, leczo to by pokazać prawdziwych nas. W rzeczywistości ludzie nie są tacy przerażający, jak może wynikać z listu, w każdym razie nie wszyscy. Uwierz mi idzie do nich przywyknąć!

Starczy o ludziach, napiszę teraz coś o Ziemi. Podzielona jest na kontynenty, państwa, miasta… Panują tu różne klimaty, od zimnych po gorące. Na każdym kontynencie spotkasz inną florę i faunę.

Są gatunki zwierząt, które niedługo wyginą. Wody są coraz bardziej zanieczyszczone. Zmniejsza się ilość tlenu przez wycinanie drzew. Pewni ludzie- ekolodzy, pragną aby życie na Ziemi trwało jak najdłużej. Przekonują innych by dbali o to co dostali od matki natury. Po prostu stają na głowię! Za to ich kocham!

Piękno tej planety może zaskakiwać. Każda pora roku zachwyca czym innym. Latem można wylegiwać się godzinami w słońcu, podziwiać błękitne niebo, pluskać się w chłodnej wodzie… Dni są wtedy bardzo długie, a po burzy przeważnie pojawia się tęcza! Jesienią uwielbiamy podziwiać barwy spadających z drzew liści. Czerwone, pomarańczowe, żółte, brązowe, a nawet zielone. Wszystko wygląda tak majestatycznie i choć czasem pogoda nie dopisuje, znajdą się słoneczne dni. Zimą, wprawdzie jak sama nazwa wskazuje jest zimno, oczarowuje nas padający z nieba śnieg. Wyobraź sobie jaka to frajda ulepić takiego uśmiechniętego bałwana, albo urządzić bitwę na śnieżki. Lubią to nie tylko dzieci, ale też dorośli. Wiosną świat budzi się do życia. Kwitną pierwsze kwiaty, zwierzęta wychodzą ze swych kryjówek, robi się coraz cieplej. Jest jak z bajki!

Widzisz jednak są jakieś plusy tej szarej codzienności!

Może opowiem ci jeszcze gdzie mieszkamy? Nasze domy to duże betonowe, ceglane, drewniane, bądź nawet szklane konstrukcje. Budujemy je w miastach lub na wsi. W głośnych miastach panuje ciągły zgiełk. Po zatłoczonych ulicach pędzą najróżniejsze pojazdy. Wszędzie zawsze pełno ludzi. Trudno spotkać trochę zieleni. Na wsi jest z reguły cicho. Zieleń dominuje. Pełno też zwierząt. Wiedzie się spokojny, choć nieco odcięty od cywilizacji, tryb życia.

Mam nadzieję, że nie przestraszyłam Cię za mocno! Może moje podejście do świata nie jest za dobre (Z natury jestem pesymistką) i żeby się przekonać jak tu jest musisz sam sprawdzić? To jest genialny pomysł! Koniecznie mnie odwiedź! A potem może ja odwiedzę twoją planetę? Kto wie?

Kończę, bo muszę jeszcze wysłać list, a on ma do pokonania lata świetlne nim do Ciebie dotrze!

Pozdrawiam

Z.