Krople serca

Gdy deszcz spływa z powiek,

serce wytwarza nadzieję.

Krople, łącząc się w całość,

burzą mur i barierę.

Słowa jak ostrza wracają,

osadzając głęboko cienie.

A me serce nieustannie bije —

bije tylko dla ciebie.

Brak twego głosu

jest jak chłód powietrza.

Zimna jest ma dusza,

lecz wciąż niezamarznięta.

Tocząc cichą wojnę

z własnym strachem,

znajdę cię na polu,

zapełnionym kwiatem.

Aż nasze dusze,

w jedną złączone,

będą razem trwać,

Gdy marzenie rozkwitnie.