krucjata

biała królowa w porcelanowej dłoni

dzierży stalowy miecz

po białym śniegu płynie

szkarłatnoczerwona ciecz

u stóp marmurowej świątyni

krzyżem na czole zwieńczonej

spoczywa gnijące truchło

młodej grzeszniczki rzekomej

nie było ucieczki przed srogim wyrokiem

boskiego sądu ostatecznego

zbawienia dziewczę dozna

tygodnia dnia ósmego

biała królowa w porcelanowej dłoni

dzierży stalowy miecz

z grzechami przeciw Bogu

uciekaj daleko precz