KRYZYS

Spokój. I nic już nie trzeba.

Spokój. Dotykam wręcz nieba.

Spokój. Niczego nie chcę, o nic nie proszę.

Spokój. To właśnie teraz w swej duszy noszę.

 

Cisza. I maili już żadnych.

Cisza. Tych brzydkich i ładnych.

Cisza. Nikt mi nie zarzuca już niczego.

Cisza. Nikt nie pyta „po co”, i „dlaczego”…

 

Smutek. Każde z nas wszak chciało.

Smutek. Co się nie udało?

Smutek. Nie wznieśliśmy się nad swoje racje.

Smutek. Ciągłe żale, łzy i konfrontacje.

 

Żal. Podniesione ciśnienie.

Żal. Niespełnione zbliżenie.

Żal. Widzimy jeszcze jakąś naszą przyszłość?

Żal. A może by tak wykorzystać... MIŁOŚĆ?

 

Nadzieja? Ostatnia zamiera…

Nadzieja? Szans nam nie odbiera.

Nadzieja? Powiedz tylko, czy Ty jeszcze chcesz?

Nadzieja? Ja tu jestem. I Ty o tym wiesz...

KRYZYS
Autor: Grisza
Czytano 150 razy
Data dodania: 15.08.2024

Średnia ocena: 1.0  Głosów: 1

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (9)

  • Dobranocka ponad rok temu
    Bardzo ciekawa konstrukcja, warta umieszczenia w jakimś czasopiśmie poetyckim do szerszego wzglądu.
  • piliery ponad rok temu
    Konstrukcja ciekawa ale rytm pogubiłeś i to spora strata w odbiorze wiersza.
  • Grisza ponad rok temu
    Już przed publikacją naniosłem poprawki (bo wiersza ma już swoje lata), ale teraz spojrzałem ponownie i jeszcze co nieco wygładziłem. Wystarczyło w paru miejscach zmienić szyk. Dzięki za zwrócenie uwagi.
  • Yaro ponad rok temu
    W świerszczyku
  • Grisza ponad rok temu
    No nie mów, że znalazłeś "Kryzys" w jednym z świerszczyków, które trzymasz pod łóżkiem w tajemnicy przed partnerem...
  • Yaro ponad rok temu
    Grisza kiedyś dawno temu było takie czasopismo.
  • Grisza ponad rok temu
    Yaro, nie było, tylko jest, a tytuły czasopism w języku polskim pisze się z wielkiej litery.
  • Yaro ponad rok temu
    Grisza nie wiedziałem wiesz
  • Grisza ponad rok temu
    Yaro, wiem!

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania