Zawarłaś tyle bólu w kilku wersach... Dało się odczuć rezygnację, rozczarowanie, rozgoryczenie. Nie wiem co jeszcze powiedzieć. Doskonale napisany wiersz.
Ogromna bomba emocjonalna - ale Tobie takie bomby naprawdę dobrze wychodzą. Do tego ta klamra, spinająca całość - zamykająca prawdziwe, bolesne emocje i myśli w otoczce samooszukiwania się i wmawiania sobie, że "wszystko w porządku". Wiersz pozostawia po sobie bardzo mocne wrażenie i daje do myślenia. 5.
Ależ ten wiersz emocjonalny, niesamowity. Powracasz z coraz to większymi perełkami, strasznie mi się podobają rozterki podmiotu, a może raczej jego usilne wyparcie tego, co naprawdę miało miejsce. Genialnie to ukazałaś, ten mechanizm kreowania sobie sztucznej rzeczywistości, w którą i tak się nie wierzy przez powracające wspomnienia. Wielka piątka dla Ciebie i brawo odwagi za podjęcie tematu :)
"czasami tylko tracę głowę
gdy zatrzęsie mi się ziemia
gdy emocje mordują zobojętnienie
przepraszam za współudział
za bezsilność i niemoc
przepraszam za twoje krótkie życie
ze mną wszystko w porządku" ~ Ten fragment jest cudny, podoba mi się szczególnie zdanie" "gdy emocje mordują z obojętnienie", szkoda tylko, że zazwyczaj jest na odwrót - to zobojętnienie morduje emocje. W każdym razie wiersz jest cudny *-*
Komentarze (9)
gdy zatrzęsie mi się ziemia
gdy emocje mordują zobojętnienie
przepraszam za współudział
za bezsilność i niemoc
przepraszam za twoje krótkie życie
ze mną wszystko w porządku" ~ Ten fragment jest cudny, podoba mi się szczególnie zdanie" "gdy emocje mordują z obojętnienie", szkoda tylko, że zazwyczaj jest na odwrót - to zobojętnienie morduje emocje. W każdym razie wiersz jest cudny *-*
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania