Księżyc

nie rozumiem uczuć

ubranych w tęczowe kolory

zmieniają się jak buty

dzień w nich bywa trudny

próbuję poskładać wątki

jak świeżo wyprasowane spodnie

noszę dwie różne skarpetki

żeby nie posmutniały

siadam przy moim przyjacielu

który uczy mnie ekspresyjnie błądzić po chmurach

znam jego każdą myśl

słowa zamknięte w ustach

martwi się

gdy parapet pozostaje pusty

przy nim emocje

są jak książka

dają natchnienie

pragną

by przeczytać do końca