ku pamięci

później

już nic nie było

takie samo

raczej obojętne

 

za dnia wspomnienia

i dotyk myśli

wołających

rozpaczliwie

 

za nim

wieczorem

bez powodu

zrozumiałem

 

bezmiar straty

zerwane więzi

ostatnie spojrzenie

zapisałem

 

na zawsze

 

© Artbook

Średnia ocena: 3.1  Głosów: 7

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (5)

  • piliery rok temu
    Czy jesteś pewien, że taki zapis służy wierszowi? Ja mam mieszane wrażenia. Z jednej strony to takie staccato, które nadaje niemal marszowy rytm wierszowi - i to uważam za ważne. Z drugiej strony układ utrudnia lekturę. Ja nie wiem czy to ważniejsze, choć myśląc na głos, pozostałbym przy tym co jest. :)
    Na wszelki wypadek zostawiam 5. :D:D
  • The Artbook rok temu
    Dzięki za merytoryczny komentarz i uwagi do tego tekstu 😊 Od kilku lat utrzymuje ten styl i domyślam się, że nie należy on do najłatwiejszych w odbiorze. Zwięzłość i dwuznaczność, która mi towarzyszy przy tworzeniu sprawia, że utwór bywa 'odarty' z dodatkowych słów, które mógłby skierować uwagę czytelnika na szerszy kontekst. Ale rozumiem, że taki zapis może wywoływać mieszane odczucia 😉
    Serdeczne dzięki za piąteczkę 😊
  • Grafomanka rok temu
    'potem' jest bardzo niefortunne, dlatego mamy później...
  • The Artbook rok temu
    No chyba coś w tym jest 🤔 Jak sprawdziłem pochodzenie słowa 'potem', to ponoć prasłowiańskie i wydaje się dość potoczne. Skorzystam zatem z podpowiedzi i zastosuje bardziej zręczny synonim, dzięki, pozdrawiam!🙂
  • Dekaos Dondi rok temu
    The Artbook↔Tekst zastanawia🙂Raczej wersy→"później już nic nie było"→są trochę nietrafione, gdyż dalszy bieg wiersza temu przeczy, w którym wiele uśpionych pytań i rozstajów dróg pobrzmiewa, chęcią usłyszenia odpowiedzi, dlaczego?
    Sorry→trochę mnie poniosło↔Pozdrawiam🙂

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania