Ku zdziwieniu

Cóż za zdziwienie Nasze,

Iż druga istota życia,

Odbiera twe istnienie,

 

Człowieku

Doznawaj!

Poznawaj!

Bądź w sobie, Sobą.

 

~MEA

Średnia ocena: 3.3  Głosów: 3

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (4)

  • Marylka dwa lata temu
    Przemawia do mnie i to bardzo. Sama prawda. Niestety klikneła mi się jedna gwiazdka i nie mogę teraz tego zmienić . Wiersz zasługuje na 5 gwiazdek😊
  • Mea dwa lata temu
    Dziękuję ślicznie, 1 gwiazdka dla mnie jest ich 5. Dziękuję za docenienie. Pozdrawiam
  • o nim pseud dwa lata temu
    "druga istota życia"
    Fajne, ale bardzo ciekawi mnie, jaka jest pierwsza istota życia i proszę o wyjaśnienie.
  • Mea dwa lata temu
    W tym kontekście chodzi o nas samych, Ja pisząca ale i czytającą osobę, odbieraną przez czytelnika jako „Ja sam” i drugiego człowieka z którym chcemy się dzielić własnymi myślami odbiór drugiej istoty życia czytaj człowieka w tym przypadku jednak może być to także zwierzę komunikacja werbalna poprzez gesty i słowa ze zwierzątkami jest także możliwa. Jednak odbiór jest bardzo indywidualny można również określić pierwszą istotę życia jako duszę a druga istotę życia jako ciało fizyczne w kontekście odniesienia się do jednostki. W moich wierszach chodzi również o nieklarowność odbioru, bardzo pragnę aby każdy odbierał to inaczej, indywidualnie. Swoim przekazem chcę pobudzać neurony do życia a mózg do rozważań własnych. Szukania ścieżek niejasnych. Dlatego również dziękuję za zadane pytanie 🙋🏼‍♀️

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania