Las samotników

ecce homo

w swej głuszy myśli

otwarte serce

na cudze wrota

 

w bujnej gęstwinie

niesie się echem

przebrzmiały dawno

dźwięk zapomnienia

 

leśne poszycie

wchłania wspomnienia

zaklęte wewnątrz

upadłej duszy

 

usłysz wołanie

może i ciebie

kiedyś takowa

samotnia muśnie

 

J. T.

Średnia ocena: 4.0  Głosów: 6

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (4)

  • Dekaos Dondi rok temu
    Jordan Tomczyk↔Tak. I to może musnąć, w najmniej oczekiwanej chwili. Zaskoczyć. Reguł nie ma.
    Tekst brzmi jak sentencja, wyryta w kamieniu. co proponuje zastanowienie.
    Może odnaleziona w "w leśnej głuszy"→Takie moje skojarzenie↔Pozdrawiam🙂
  • Bardzo ładne i trafne skojarzenie 🙂 tak, każdy człowiek w swoim życiu doświadcza przytłaczającej samotności. Czasem chwilowej, czasem długotrwałej... Dobrze jest wówczas mieć przy sobie bliskich i pozostawać otwartym na chęć pomocy oraz miłość z ich strony.

    Również pozdrawiam 😊
  • Jordan Tomczyk🙂

    Jordan, popłynąłeś - 'piórem Nietzschego - na zmianę z pędzlem Caravaggia 😉
    Pięknie w tym Twoim lesie samotników.

    Pozdrawiam.
  • Dziękuję 😊 czasem każdy potrzebuje pobyć w takim lesie, gorzej gdy dzieje się to przymusowo i nie wiadomo jak z niego wyjść.

    Również pozdrawiam 🙂

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania