LBnR 67 - Już po nim

ciemność nie jest ciszą

to smutne wypaczenie

stłumiony rozsądkiem krzyk

 

pamiętam ze szczegółami każdą chwilę jego życia

przekrwione niemą zdradą obrazy

porzucone dowody tchórzostwa

nie potrafiłem przecież nic powiedzieć

 

los obdarł go ze skóry skazał na zapomnienie

odchodziłem za każdym razem

udając ślepotę

bo bałem się odpowiednich słów

 

sprowadziłem na siebie wymuszony żal

który wmawia mi ciągle że nie popełniłem błędu

że nie zawiniłem idąc w swoją stronę

po zmroku widzę lepiej

jak nisko upadło coś

co on nazywał zaufaniem

Średnia ocena: 4.9  Głosów: 9

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (16)

  • Brawo! Witamy pierwszy wiersz w Bitwie. Zachęcamy do czytania i komentowania. Życzymy wygranej!

    Literkowa
  • Dekaos Dondi 02.11.2019
    Panie Buczyborze→Akurat się objawiłeś na Głównej.
    Zupełnie szczerze→bardzo ciekawie prowadzony tekst. Najbardziej początek i koniec.
    Tak jakby... płaszcz sumienia na siebie... założył /założyli.. jakoś tak.
    Dwa kroki do przodu... jeden do tyłu. Nie potrafię sprecyzować o co mi idzie.
    Pozdrawiam→5
  • No właśnie miałem sprawdzać co się dzieje w bitwie, no i jest! :)
    Przesłanie bardzo mocne i wyraziste, ale nie wiem czy to zmęczenie tygodniem jakoś tak słabo do mnie trafia.
    Tak czy siak super, że jest kolejny utwór bitewny!
  • Krzysztoff 03.11.2019
    Jestem zachwycony tym pięknym wierszem. Świadczy o niemałym talencie autora oraz dużym potencjale na przyszłość. Bez wahania oceniłem go na 5 i z niecierpliwością czekam na kolejne genialne dzieła.
  • Jacom JacaM 03.11.2019
    Czyta się :-)
  • Tjeri 03.11.2019
    Oo! Jest pierwszy tekst! A już myślałam, że zamordowałam zabawę tym tematem :).

    Dla mnie ostatnia strofa. Jest wystarczająco wymowna. Ewentualnie wybrałabym do niej jedną czy dwie frazy z wcześniejszych.
  • Pasja 03.11.2019
    Witam
    Ciekawe spojrzenie na ciszę która krzyczy w ciemności. Mocna i wymowna strofa o zaufaniu.
    Pozdrawiam
  • Pan Buczybór 03.11.2019
    dzięki serdecznie za wszystkie komentarze :)
  • betti 03.11.2019
    Z pierwszej strofoidy zrobiłabym złotą myśl. Jest piękna, aż się prosi, by na tej bazie poprowadzić wiersz.

    ''Ciemność nie jest ciszą, to smutne wypaczenie. Stłumiony rozsądkiem krzyk.''
    Znakomite!

    Reszta też bardzo dobra. Coraz lepiej piszesz. Gratuluję!
  • Pan Buczybór 03.11.2019
    heh, nie wiem, czy ty tak na serio, ale ok. Dzięki
  • betti 03.11.2019
    Pan Buczybór bardzo na serio.
  • dorota brzózka 03.11.2019
    Oczekiwanie w ciemnościach, strach, brak zaufania.
    Tu boli najbardziej.
    W mroku można się schować.

    Nietuzinkowy tekst.
  • Pan Buczybór 03.11.2019
    Dzięki za komentarz
  • Rozpoczynamy głosowanie. Zapraszamy na Forum do wątku http://www.opowi.pl/forum/glosowanie-literkowa-bitwa-na-rymy-bez-w478/

    Wcześniej prosimy o czytanie i pozostawienie śladu pod wierszami, następnie tworzymy sami podium 3 - 2 - 1 plus krótkie lub długie uzasadnienie.
    Obowiązkowo!
    Więcej o głosowaniu na początku wątku.

    Literkowa życzy dobrej zabawy
  • Berkas 12.11.2019
    Czytałem kilka razy, ale ciężko mi się przebić przez milczący mrok. Czuję tu dużo bólu. Podoba mi się sposób rozmyślania o ciężkiej przeszłości.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania