Poprzednie części: LBnR nr 66_monogramy października

LBnR nr 101_ jeszcze na ziemi dam sobie przestrzeń na smutek

gdy pomyślę że kiedy odejdę czy

przybędzie więcej dni dla innych

innych zmierzchów innych świtów

nie. nie będzie inaczej

jeden telefon wystarczy i słowa

nie żyje zmarła o czwartej siedem

koty dalej będą polować na myszy

a jabłonie rodzić owoce

świątki na rozstajach próchnieć

i pomyśleć że kiedy odejdę

wciąż będą spacerować parasole

w deszczu

a wierzby kołysać łzy na wietrze

wszystko zostanie takie samo

blisko ławki w ogrodzie

usiądę jak kiedyś i zostanę

czy będę tam sama czy

czas mnie dotknie

może pies mokrym nosem

który dekady temu zasnął

a może oddadzą mi miłość

skradzioną za szybko

tylko ja już będę inna

Następne części: LBnR nr 102 _ serca na sznurku jak baloniki na wietrze LBnR nr 103 _ niedoręczone słowa LBnR nr 104_ w gardle klepsydry nikną oddechy

Komentarze (19)

Literkowa Bitwa na Rymy™ dwa lata temu

Witamy w Bitwie i życzmy ciekawej zabawy ze słowem.

Literkowa

Narrator dwa lata temu

Rozważania o śmierci, albo używając Twoich słów: odejściu, są przygnębiające i przerażające, bo jak to jest, że życie może w ogóle mieć koniec, że wszystko co istnieje dookoła nas, w całej rozmaitości i intensywności, jednego dnia przestanie istnieć, nie ujrzymy więcej słońca, nie usłyszymy ptasiego śpiewu, nawet tych liści żółknących w jesiennym chłodzie; przyzwyczailiśmy się, że ból choćby największy, kiedyś minie, a po najcięższej chorobie przyjdzie wyzdrowienie, to jak można sobie wyobrazić, że nas już nie będzie?

Jednak taki los, prędzej czy później, spotka każdego, a umierając tracimy świadomość skarbów, które zostawiliśmy za sobą i to jest chyba jedyna pocieszająca myśl.

Piękny wiersz, choć przepełniony smutkiem i nostalgią. ?

Pasja ponad rok temu

Pięknie dziękuję za obecność i refleksję nad przemijaniem i śmiercią. Czasem tak mamy, że wkraczamy ponad życie, szukając odpowiedzi na istnienie.

Pozdrawiam i spokoju życzę

Szpilka dwa lata temu

Pasja, piękny wiersz, tak niedrastycznie i zrozumiale o śmierci napisałaś. Ano, smuci fakt, że trzeba odejść, a świat będzie się kręcił nadal bez nas. Bardzo mi się podoba Twój wiersz ?

Pasja ponad rok temu

Dziękuję pięknie za twoje smutne refleksje i za zatrzymanie się w trudnych chwilach, jakie nas czekają.

Pozdrawiam

Wrotycz dwa lata temu

Dostawiam szóstą piątkę, bo wiersz Twój rezonuje z odczuciami pewnie każdego człowieka, jest uniwersalny w emocji.
Wiesz, trzeba się cieszyć, że odchodzi stąd tylko ten nasz, indywidualny świat. Całe szczęście, że cała ogromna RESZTA będzie trwać dla innych. W smutku... radość.
Pozdrawiam serdecznie.
Dobrego dnia!

Pasja ponad rok temu

Od tego nikt nie ucieknie i dlatego trzeba cieszyć się chwilą jakie daje nam życie.
W smutku... radość... I nadzieja, że tam gdzie idziemy, bedzie lepiej.

Pozdrawiam i miłego dnia!

Dekaos Dondi dwa lata temu

Pasjo↔Bo chyba sobie trudno wyobrazić, że mnie nie ma. Może dlatego, że czujemy się zespoleni z tym światem. Jesteśmy jakby "częściową całością" Ładnie to przedstawiłaś. Jednak ostatni wers, napawa nadzieją, gdy można ową ''inność" rozumieć, według własnych myśli:)↔Pozdrawiam?:)

Pasja ponad rok temu

Oj, tak ciebie na pewno by zabrakło w zespoleniu. Pozostaną twoje myśli i tam gdzie odejdziemy bedzie dalszy ciąg trwania.

Pozdrawiam

JamCi dwa lata temu

Piękny, bliski, kochany Kochana. Może ot, tylko ten sam rodzaj czucia. A może dużo więcej. Wrażliwość nie kamień.

Pasja ponad rok temu

Dziękuję JamCi za zatrzymanie. Wszystkiego dobrego kochana.

JamCi ponad rok temu

Pasja ściskam.

Pasja ponad rok temu

JamCi też przytulam

JamCi ponad rok temu

Pasja czekam na spotkanie. Kiedyś :-)

Trzy Cztery ponad rok temu

Najbardziej wzruszający - dla mnie - jest tu opis wyobrażenia spotkania z psem, "który dekady temu zasnął":

czy będę tam sama czy
czas mnie dotknie
może pies mokrym nosem

Pies i czas... Można podzielić swoje życie na lata spędzane z kolejnymi psami. Ciekawe, czy jak już "czas mnie dotknie", to spotkam się z Barym Pierwszym, Bubą, Szarusiem, i z Barym Drugim? A może Bary Drugi mnie przeżyje?

Fajnie, że znalazłaś w Tym wierszu miejsce dla starego psa.

(Tekst jest chyba bardzo świeży. Można by go troszkę dopracować. Np. pierwszy wers. Jest tam pewien galimatias: "gdy pomyślę że kiedy odejdę czy/ przybędzie..." "Gdy, że, czy"... Może zacząć całość od słów "czy przybędzie więcej dni dla innych"? Tak prościej?
A też weź pod uwagę fragm. z mokrym nosem. Można odnieść wrażenie, że to nos zasnął, a nie pies).

Pasja ponad rok temu

Dziękuję za spojrzenie i sugestie. Przepracuję. Dla starego psa zawsze jest miejsce i też uśmiech.

Pozdrawiam pogodnie

Literkowa Bitwa na Rymy™ ponad rok temu

Rozpoczynamy głosowanie!

Zapraszamy do wierszy na Głównej i do linków na Forum: https://www.opowi.pl/forum/glosowanie-literkowa-bitwa-na-rymy-bez-w478/

Czytamy, komentujemy i głosujemy według zasady: 3 - 2 - 1 - plus uzasadniamy dlaczego?
Liczymy na aktywność w czytaniu prac innych Autorów i pozostawienie komentarza.
Głosujemy do 19 grudnia /niedziela/ godz. 23.59
Dziękuję za udział i zapraszam do zagłosowania!

Literkowa

Poncki ponad rok temu

Słyszałem kiedyś teorię, że życie ilość życia na ziemi jest constans. Każda śmierć to szansa dla innej istoty, aby się mogła narodzić. Najważniejsza jest przy tym zachowanie równowagi. To bardzo optymistyczna teoria.
Nie rozumiem czemu tak trudno jest się nam rozstać z życiem?

Pasja ponad rok temu

Każda śmierć to szansa? Ciekawe spojrzenie i jakaś nadzieja iskrzy pomiędzy przejściem na drugą stronę.

Spokoju i pogody ducha

Literkowa Bitwa na Rymy™ dwa lata temu
Witamy w Bitwie i życzmy ciekawej zabawy ze słowem.

Literkowa
Narrator dwa lata temu
Rozważania o śmierci, albo używając Twoich słów: odejściu, są przygnębiające i przerażające, bo jak to jest, że życie może w ogóle mieć koniec, że wszystko co istnieje dookoła nas, w całej rozmaitości i intensywności, jednego dnia przestanie istnieć, nie ujrzymy więcej słońca, nie usłyszymy ptasiego śpiewu, nawet tych liści żółknących w jesiennym chłodzie; przyzwyczailiśmy się, że ból choćby największy, kiedyś minie, a po najcięższej chorobie przyjdzie wyzdrowienie, to jak można sobie wyobrazić, że nas już nie będzie?

Jednak taki los, prędzej czy później, spotka każdego, a umierając tracimy świadomość skarbów, które zostawiliśmy za sobą i to jest chyba jedyna pocieszająca myśl.

Piękny wiersz, choć przepełniony smutkiem i nostalgią. ?
Pasja ponad rok temu
Pięknie dziękuję za obecność i refleksję nad przemijaniem i śmiercią. Czasem tak mamy, że wkraczamy ponad życie, szukając odpowiedzi na istnienie.

Pozdrawiam i spokoju życzę
Szpilka dwa lata temu
Pasja, piękny wiersz, tak niedrastycznie i zrozumiale o śmierci napisałaś. Ano, smuci fakt, że trzeba odejść, a świat będzie się kręcił nadal bez nas. Bardzo mi się podoba Twój wiersz ?
Pasja ponad rok temu
Dziękuję pięknie za twoje smutne refleksje i za zatrzymanie się w trudnych chwilach, jakie nas czekają.

Pozdrawiam
Wrotycz dwa lata temu
Dostawiam szóstą piątkę, bo wiersz Twój rezonuje z odczuciami pewnie każdego człowieka, jest uniwersalny w emocji.
Wiesz, trzeba się cieszyć, że odchodzi stąd tylko ten nasz, indywidualny świat. Całe szczęście, że cała ogromna RESZTA będzie trwać dla innych. W smutku... radość.
Pozdrawiam serdecznie.
Dobrego dnia!
Pasja ponad rok temu
Od tego nikt nie ucieknie i dlatego trzeba cieszyć się chwilą jakie daje nam życie.
W smutku... radość... I nadzieja, że tam gdzie idziemy, bedzie lepiej.

Pozdrawiam i miłego dnia!
Dekaos Dondi dwa lata temu
Pasjo↔Bo chyba sobie trudno wyobrazić, że mnie nie ma. Może dlatego, że czujemy się zespoleni z tym światem. Jesteśmy jakby "częściową całością" Ładnie to przedstawiłaś. Jednak ostatni wers, napawa nadzieją, gdy można ową ''inność" rozumieć, według własnych myśli:)↔Pozdrawiam?:)
Pasja ponad rok temu
Oj, tak ciebie na pewno by zabrakło w zespoleniu. Pozostaną twoje myśli i tam gdzie odejdziemy bedzie dalszy ciąg trwania.

Pozdrawiam
JamCi dwa lata temu
Piękny, bliski, kochany Kochana. Może ot, tylko ten sam rodzaj czucia. A może dużo więcej. Wrażliwość nie kamień.
Pasja ponad rok temu
Dziękuję JamCi za zatrzymanie. Wszystkiego dobrego kochana.
JamCi ponad rok temu
Pasja ściskam.
Pasja ponad rok temu
JamCi też przytulam
JamCi ponad rok temu
Pasja czekam na spotkanie. Kiedyś :-)
Trzy Cztery ponad rok temu
Najbardziej wzruszający - dla mnie - jest tu opis wyobrażenia spotkania z psem, "który dekady temu zasnął":

czy będę tam sama czy
czas mnie dotknie
może pies mokrym nosem

Pies i czas... Można podzielić swoje życie na lata spędzane z kolejnymi psami. Ciekawe, czy jak już "czas mnie dotknie", to spotkam się z Barym Pierwszym, Bubą, Szarusiem, i z Barym Drugim? A może Bary Drugi mnie przeżyje?

Fajnie, że znalazłaś w Tym wierszu miejsce dla starego psa.

(Tekst jest chyba bardzo świeży. Można by go troszkę dopracować. Np. pierwszy wers. Jest tam pewien galimatias: "gdy pomyślę że kiedy odejdę czy/ przybędzie..." "Gdy, że, czy"... Może zacząć całość od słów "czy przybędzie więcej dni dla innych"? Tak prościej?
A też weź pod uwagę fragm. z mokrym nosem. Można odnieść wrażenie, że to nos zasnął, a nie pies).
Pasja ponad rok temu
Dziękuję za spojrzenie i sugestie. Przepracuję. Dla starego psa zawsze jest miejsce i też uśmiech.

Pozdrawiam pogodnie
Literkowa Bitwa na Rymy™ ponad rok temu
Rozpoczynamy głosowanie!

Zapraszamy do wierszy na Głównej i do linków na Forum: https://www.opowi.pl/forum/glosowanie-literkowa-bitwa-na-rymy-bez-w478/

Czytamy, komentujemy i głosujemy według zasady: 3 - 2 - 1 - plus uzasadniamy dlaczego?
Liczymy na aktywność w czytaniu prac innych Autorów i pozostawienie komentarza.
Głosujemy do 19 grudnia /niedziela/ godz. 23.59
Dziękuję za udział i zapraszam do zagłosowania!

Literkowa
Poncki ponad rok temu
Słyszałem kiedyś teorię, że życie ilość życia na ziemi jest constans. Każda śmierć to szansa dla innej istoty, aby się mogła narodzić. Najważniejsza jest przy tym zachowanie równowagi. To bardzo optymistyczna teoria.
Nie rozumiem czemu tak trudno jest się nam rozstać z życiem?
Pasja ponad rok temu
Każda śmierć to szansa? Ciekawe spojrzenie i jakaś nadzieja iskrzy pomiędzy przejściem na drugą stronę.

Spokoju i pogody ducha

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania