LBnR nr 91 _ cisza przecięta dachami

Komentarze (23)

• 
  Piotrek P. 1988 10 miesięcy temu

  Klimatyczny i inspirujący wiersz. Jesień to magiczna i bajeczna pora roku. Każda pora roku ma swój niepowtarzalny urok.
  5, pozdrawiam :-)
• 
  Pasja 10 miesięcy temu

  Dziękuję za zajrzenie i słowa. Pozdrawiam
• 
  Tjeri 10 miesięcy temu

  A mnie aż zdumienie bierze, jak tak "ładnymi" spokojnymi rekwizytami można zrobić tak mocne wrażenie...
  Tekst nostalgiczny, smutny, ale przede wszystkim piękny.
  "a w szafie powiesić ten lodenowy płaszcz
  i żółtą sukienkę
  dwa drobiazgi z przeszłości" - to szczególnie mnie wzruszyło.
• 
  Pasja 10 miesięcy temu

  Dziękuję za zdumienie i odbiór.
  Miłego dnia
• 
  Justyska 10 miesięcy temu

  Jesień to czas zadumy. Czas na porządki duszy, warto czasem rozejrzeć się wokół siebie i wybrać tylko to co najważniejsze.
  Piękny, poruszający i nienachalny wiersz po cichu wkradający się do serca czytelnika.
  Pozdrawiam!
• 
  Pasja 10 miesięcy temu

  Witaj Justynka
  Jesień oprócz melancholii niesie nam czas na refleksję. Odloty ptaków, zbieranie plonów, robienie zapasów i w końcu hołd tym co odeszli. Jesień bardzo ważna pora w naszym życiu
  Dziękuję i pozdrawiam serdecznie
• 
  Pan Buczybór 10 miesięcy temu

  pierwszy poważny wiersz w tej bitwie :)
  Tęsknota, chęć odcięcia się, uproszczenia pewnych spraw i ostatnia strofa ładnie podsumowuje całość. Podoba mi się ten wiersz.
• 
  Pasja 10 miesięcy temu

  Dziękuję za spojrzenie i słowa.
  
  Pozdrawiam
• 
  Cicho_sza 10 miesięcy temu

  Pasjo! Cóż mogę rzec jak tylko to, że przyzwyczailas nas już do szlachetnych tekstów. Nienachalnie, bez zbędnego kombinowania, a jednak ma moc i sprawia, że można popaść w jesienna zadumę nad przemijaniem.
  Cieszę się również, że tematy, które wybrałam do bitwy są tak płodne w Waszych słowach 😉
  Ps: wstyd się przyznać, ale musiałam sprawdzić co to ten "lodenowy płaszcz" 😂
• 
  Pasja 10 miesięcy temu

  Witaj!
  To dzięki Tobie powstały te wersy. Czasem potrzeba chwili by rozbudzić umysł. Temat więzów ma różne oblicza. Cieszę się również, że Bitwy jakby ruszyły do przodu.
  
  Dziekuję i pozdrawiam
• 
  Tjeri 10 miesięcy temu

  Wracam jeszcze, bo wiersz wciąż mi się odtwarza.
  Można podłożyć różne motywacje podmiotowi lirycznemu. Mnie najbardziej pasuje odcięcie od bodźców, od złej pamięci. Wyczyszczenie żalu i cierpienia dla takiej ulepszonej mentalnej nirwany. Oto sukienka i płaszcz, nośnik szczęśliwych chwil bedzie od teraz wyłączną pamięcią. Książka i herbata to też alternatywa (dobra) dla myślenia, życia czymś innym niż stanem rzeczy. Podmiot liryczny nie ma w sobie miejsca by pomieścić więcej "czucia", chce kontrolować nawet obrazy, być wysoko, ponad ludźmi, ponad problemami.
  Wyjątkowo "siadł" mi ten tekst.
• 
  Pasja 10 miesięcy temu

  Dziękuję Tjeri za rozwarstwianie wersów i poszukiwanie motywacji. Są w życiu chwile, kiedy jesteśmy bardziej empatyczni na siebie, na swoje miejsce. Nostalgia porywa nas i pisze to co nas gryzie. Nigdy nie porzucimy tęsknoty. Zawsze ciągnęło mnie do góry, na poddasza, strychy i do małych okien. Może dlatego wpadam w takie stany.
  
  Pozdrawiam serdecznie
• 
  Trzy Cztery 10 miesięcy temu

  chciałabym znaleźć się w pokoju
  gdzie okno wychodzi na dachy
  bez szelestu firanek i bez zbędnych bibelotów
  
  - tutaj fajne jest to, że ostatni wers dotyczy jakby dwóch miejsc: własnego okna i tych okien w ścianach domów, w ścianach, których nie widać. Nie ma szelestu firanek i zbędnych bibelotów. Tylko dachy. Tylko pokrywy. Tylko spokój. Czerwone, brązowe, szare płaszczyzny dachów. Jak puste pola. Byłam kiedyś w takim pokoju. Pamiętam, jakie wrażenie zrobił na mnie widok samych dachów.
  
  Słabsze jest natomiast, że najpierw piszesz:
  
  chciałabym umeblować ten pokój
  wyłącznie powietrzem
  i piaskowymi ścianami
  
  - a więc - ZERO MEBLI, a po chwili wyskakujesz z... szafą! Od razu jest szafa:
  
  a w szafie powiesić ten lodenowy płaszcz.
  
  To jak to? Wyłącznie powietrze i ściany, czy też - nie?
  
  Szafy trudno nie zauważyć... :)
  
  chciałabym umeblować ten pokój
  wyłącznie powietrzem
  i piaskowymi ścianami
  a w szafie powiesić ten lodenowy płaszcz
  
  no, stoi szafa, jak byk:)
• 
  Pasja 10 miesięcy temu

  Sprytnie i logicznie o szafie... ona chciałaby mieć, zrywa z przeszłością, ale zostawia dwie pamiątki z tamtego okresu właśnie w szafie (może z powietrza). Marzenie często bywa ponad.
  Dziękuję i pozdrawiam
• 
  Trzy Cztery 10 miesięcy temu

  Pasjo, jest jakaś prawda w tym, co mówisz. Szafa z powietrza... Może szafa to wcale nie mebel. To zawartość.
• 
  MarBe 10 miesięcy temu

  "chciałabym znaleźć się w pokoju", gdzie króluje mądrość i dobro, lecz takiego pomieszczenia w naszym kraju nie ma.
  Pozdrawiam
• 
  Pasja 10 miesięcy temu

  Witaj!
  Dziękuję za zatrzymanie i refleksję.
  
  Pozdrawiam
• 
  Maurycy Lesniewski 10 miesięcy temu

  Od genialnego tytułu, aż do ostatniego wyrazu wszystko gra i komponuje się niczym opowieść wciągająca czytelnika do swojego wnętrza.
  Wiersz dopracowany w każdym calu, nie wesoły za to prawdziwy i piękny.
  Pozdrawiam
• 
  Pasja 10 miesięcy temu

  Maurycy bardzo dziękuję za miłe słowa i odbiór.
  Pozdrawiam!
• 
  Tina12 9 miesięcy temu

  Czytając wiersz wyobraziłam sobie nie wiem dla czego ale Paryż. Okna starych kamienic, zachód słońca i ciepły jesienny wiart
• 
  Pasja 9 miesięcy temu

  Pięknie dziękuję za Paryż i za obecność po latach.
  
  Pozdrawiam!
• 
  Literkowa Bitwa na Rymy™ 9 miesięcy temu

  Zapraszamy!
  Rozpoczynamy głosowanie.
  Zgłoszono dziewięć wierszy. Brawo! Czytamy, komentujemy i głosujemy według zasady: 3 - 2 - 1 - plus uzasadniamy dlaczego?
  Liczymy na obowiązkowe czytanie Autorów i pozostawienie komentarza.
  Głosujemy do 10 listopada /środa/ godz. 23.59
  Dziękujemy za udział i zapraszamy do zagłosowania!
  
  Literkowa
• 
  Margerita 9 miesięcy temu

  Bardzo mi się podoba

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania