Poprzednie części: LBnR nr 66_monogramy października LBnR nr 67_łowcy mroku LBnR nr 68_woskowe ostatki

LBnR nr 91 _ cisza przecięta dachami

chciałabym znaleźć się w pokoju

gdzie okno wychodzi na dachy

bez szelestu firanek i bez zbędnych bibelotów

czysty parapet może tylko książka

i filiżanka z zieloną herbatą

przy jesieni

chciałabym umeblować ten pokój

wyłącznie powietrzem

i piaskowymi ścianami

a w szafie powiesić ten lodenowy płaszcz

i żółtą sukienkę

dwa drobiazgi z przeszłości

pokój bez luster ciętych kwiatów i fotografii

bez nieprzeczytanych listów

Następne części: LBnR nr 92 _ jak słoneczniki mamy dużo pomarszczonych liści pestek i zachodów słońca

Komentarze (23)

Piotrek P. 1988 2 miesiące temu

Klimatyczny i inspirujący wiersz. Jesień to magiczna i bajeczna pora roku. Każda pora roku ma swój niepowtarzalny urok.
5, pozdrawiam :-)

pasja 2 miesiące temu

Dziękuję za zajrzenie i słowa. Pozdrawiam

Tjeri 2 miesiące temu

A mnie aż zdumienie bierze, jak tak "ładnymi" spokojnymi rekwizytami można zrobić tak mocne wrażenie...
Tekst nostalgiczny, smutny, ale przede wszystkim piękny.
"a w szafie powiesić ten lodenowy płaszcz
i żółtą sukienkę
dwa drobiazgi z przeszłości" - to szczególnie mnie wzruszyło.

pasja 2 miesiące temu

Dziękuję za zdumienie i odbiór.
Miłego dnia

Justyska 2 miesiące temu

Jesień to czas zadumy. Czas na porządki duszy, warto czasem rozejrzeć się wokół siebie i wybrać tylko to co najważniejsze.
Piękny, poruszający i nienachalny wiersz po cichu wkradający się do serca czytelnika.
Pozdrawiam!

pasja 2 miesiące temu

Witaj Justynka
Jesień oprócz melancholii niesie nam czas na refleksję. Odloty ptaków, zbieranie plonów, robienie zapasów i w końcu hołd tym co odeszli. Jesień bardzo ważna pora w naszym życiu
Dziękuję i pozdrawiam serdecznie

Pan Buczybór 2 miesiące temu

pierwszy poważny wiersz w tej bitwie :)
Tęsknota, chęć odcięcia się, uproszczenia pewnych spraw i ostatnia strofa ładnie podsumowuje całość. Podoba mi się ten wiersz.

pasja 2 miesiące temu

Dziękuję za spojrzenie i słowa.

Pozdrawiam

Cicho_sza 2 miesiące temu

Pasjo! Cóż mogę rzec jak tylko to, że przyzwyczailas nas już do szlachetnych tekstów. Nienachalnie, bez zbędnego kombinowania, a jednak ma moc i sprawia, że można popaść w jesienna zadumę nad przemijaniem.
Cieszę się również, że tematy, które wybrałam do bitwy są tak płodne w Waszych słowach 😉
Ps: wstyd się przyznać, ale musiałam sprawdzić co to ten "lodenowy płaszcz" 😂

pasja 2 miesiące temu

Witaj!
To dzięki Tobie powstały te wersy. Czasem potrzeba chwili by rozbudzić umysł. Temat więzów ma różne oblicza. Cieszę się również, że Bitwy jakby ruszyły do przodu.

Dziekuję i pozdrawiam

Tjeri 2 miesiące temu

Wracam jeszcze, bo wiersz wciąż mi się odtwarza.
Można podłożyć różne motywacje podmiotowi lirycznemu. Mnie najbardziej pasuje odcięcie od bodźców, od złej pamięci. Wyczyszczenie żalu i cierpienia dla takiej ulepszonej mentalnej nirwany. Oto sukienka i płaszcz, nośnik szczęśliwych chwil bedzie od teraz wyłączną pamięcią. Książka i herbata to też alternatywa (dobra) dla myślenia, życia czymś innym niż stanem rzeczy. Podmiot liryczny nie ma w sobie miejsca by pomieścić więcej "czucia", chce kontrolować nawet obrazy, być wysoko, ponad ludźmi, ponad problemami.
Wyjątkowo "siadł" mi ten tekst.

pasja 2 miesiące temu

Dziękuję Tjeri za rozwarstwianie wersów i poszukiwanie motywacji. Są w życiu chwile, kiedy jesteśmy bardziej empatyczni na siebie, na swoje miejsce. Nostalgia porywa nas i pisze to co nas gryzie. Nigdy nie porzucimy tęsknoty. Zawsze ciągnęło mnie do góry, na poddasza, strychy i do małych okien. Może dlatego wpadam w takie stany.

Pozdrawiam serdecznie

Trzy Cztery 2 miesiące temu

chciałabym znaleźć się w pokoju
gdzie okno wychodzi na dachy
bez szelestu firanek i bez zbędnych bibelotów

- tutaj fajne jest to, że ostatni wers dotyczy jakby dwóch miejsc: własnego okna i tych okien w ścianach domów, w ścianach, których nie widać. Nie ma szelestu firanek i zbędnych bibelotów. Tylko dachy. Tylko pokrywy. Tylko spokój. Czerwone, brązowe, szare płaszczyzny dachów. Jak puste pola. Byłam kiedyś w takim pokoju. Pamiętam, jakie wrażenie zrobił na mnie widok samych dachów.

Słabsze jest natomiast, że najpierw piszesz:

chciałabym umeblować ten pokój
wyłącznie powietrzem
i piaskowymi ścianami

- a więc - ZERO MEBLI, a po chwili wyskakujesz z... szafą! Od razu jest szafa:

a w szafie powiesić ten lodenowy płaszcz.

To jak to? Wyłącznie powietrze i ściany, czy też - nie?

Szafy trudno nie zauważyć... :)

chciałabym umeblować ten pokój
wyłącznie powietrzem
i piaskowymi ścianami
a w szafie powiesić ten lodenowy płaszcz

no, stoi szafa, jak byk:)

pasja 2 miesiące temu

Sprytnie i logicznie o szafie... ona chciałaby mieć, zrywa z przeszłością, ale zostawia dwie pamiątki z tamtego okresu właśnie w szafie (może z powietrza). Marzenie często bywa ponad.
Dziękuję i pozdrawiam

Trzy Cztery 2 miesiące temu

Pasjo, jest jakaś prawda w tym, co mówisz. Szafa z powietrza... Może szafa to wcale nie mebel. To zawartość.

MarBe 2 miesiące temu

"chciałabym znaleźć się w pokoju", gdzie króluje mądrość i dobro, lecz takiego pomieszczenia w naszym kraju nie ma.
Pozdrawiam

pasja 2 miesiące temu

Witaj!
Dziękuję za zatrzymanie i refleksję.

Pozdrawiam

Maurycy Lesniewski 2 miesiące temu

Od genialnego tytułu, aż do ostatniego wyrazu wszystko gra i komponuje się niczym opowieść wciągająca czytelnika do swojego wnętrza.
Wiersz dopracowany w każdym calu, nie wesoły za to prawdziwy i piękny.
Pozdrawiam

pasja 2 miesiące temu

Maurycy bardzo dziękuję za miłe słowa i odbiór.
Pozdrawiam!

Tina12 miesiąc temu

Czytając wiersz wyobraziłam sobie nie wiem dla czego ale Paryż. Okna starych kamienic, zachód słońca i ciepły jesienny wiart

pasja miesiąc temu

Pięknie dziękuję za Paryż i za obecność po latach.

Pozdrawiam!

Literkowa Bitwa na Rymy™ miesiąc temu

Zapraszamy!
Rozpoczynamy głosowanie.
Zgłoszono dziewięć wierszy. Brawo! Czytamy, komentujemy i głosujemy według zasady: 3 - 2 - 1 - plus uzasadniamy dlaczego?
Liczymy na obowiązkowe czytanie Autorów i pozostawienie komentarza.
Głosujemy do 10 listopada /środa/ godz. 23.59
Dziękujemy za udział i zapraszamy do zagłosowania!

Literkowa

Margerita miesiąc temu

Bardzo mi się podoba

Piotrek P. 1988 2 miesiące temu
Klimatyczny i inspirujący wiersz. Jesień to magiczna i bajeczna pora roku. Każda pora roku ma swój niepowtarzalny urok.
5, pozdrawiam :-)
pasja 2 miesiące temu
Dziękuję za zajrzenie i słowa. Pozdrawiam
Tjeri 2 miesiące temu
A mnie aż zdumienie bierze, jak tak "ładnymi" spokojnymi rekwizytami można zrobić tak mocne wrażenie...
Tekst nostalgiczny, smutny, ale przede wszystkim piękny.
"a w szafie powiesić ten lodenowy płaszcz
i żółtą sukienkę
dwa drobiazgi z przeszłości" - to szczególnie mnie wzruszyło.
pasja 2 miesiące temu
Dziękuję za zdumienie i odbiór.
Miłego dnia
Justyska 2 miesiące temu
Jesień to czas zadumy. Czas na porządki duszy, warto czasem rozejrzeć się wokół siebie i wybrać tylko to co najważniejsze.
Piękny, poruszający i nienachalny wiersz po cichu wkradający się do serca czytelnika.
Pozdrawiam!
pasja 2 miesiące temu
Witaj Justynka
Jesień oprócz melancholii niesie nam czas na refleksję. Odloty ptaków, zbieranie plonów, robienie zapasów i w końcu hołd tym co odeszli. Jesień bardzo ważna pora w naszym życiu
Dziękuję i pozdrawiam serdecznie
Pan Buczybór 2 miesiące temu
pierwszy poważny wiersz w tej bitwie :)
Tęsknota, chęć odcięcia się, uproszczenia pewnych spraw i ostatnia strofa ładnie podsumowuje całość. Podoba mi się ten wiersz.
pasja 2 miesiące temu
Dziękuję za spojrzenie i słowa.

Pozdrawiam
Cicho_sza 2 miesiące temu
Pasjo! Cóż mogę rzec jak tylko to, że przyzwyczailas nas już do szlachetnych tekstów. Nienachalnie, bez zbędnego kombinowania, a jednak ma moc i sprawia, że można popaść w jesienna zadumę nad przemijaniem.
Cieszę się również, że tematy, które wybrałam do bitwy są tak płodne w Waszych słowach 😉
Ps: wstyd się przyznać, ale musiałam sprawdzić co to ten "lodenowy płaszcz" 😂
pasja 2 miesiące temu
Witaj!
To dzięki Tobie powstały te wersy. Czasem potrzeba chwili by rozbudzić umysł. Temat więzów ma różne oblicza. Cieszę się również, że Bitwy jakby ruszyły do przodu.

Dziekuję i pozdrawiam
Tjeri 2 miesiące temu
Wracam jeszcze, bo wiersz wciąż mi się odtwarza.
Można podłożyć różne motywacje podmiotowi lirycznemu. Mnie najbardziej pasuje odcięcie od bodźców, od złej pamięci. Wyczyszczenie żalu i cierpienia dla takiej ulepszonej mentalnej nirwany. Oto sukienka i płaszcz, nośnik szczęśliwych chwil bedzie od teraz wyłączną pamięcią. Książka i herbata to też alternatywa (dobra) dla myślenia, życia czymś innym niż stanem rzeczy. Podmiot liryczny nie ma w sobie miejsca by pomieścić więcej "czucia", chce kontrolować nawet obrazy, być wysoko, ponad ludźmi, ponad problemami.
Wyjątkowo "siadł" mi ten tekst.
pasja 2 miesiące temu
Dziękuję Tjeri za rozwarstwianie wersów i poszukiwanie motywacji. Są w życiu chwile, kiedy jesteśmy bardziej empatyczni na siebie, na swoje miejsce. Nostalgia porywa nas i pisze to co nas gryzie. Nigdy nie porzucimy tęsknoty. Zawsze ciągnęło mnie do góry, na poddasza, strychy i do małych okien. Może dlatego wpadam w takie stany.

Pozdrawiam serdecznie
Trzy Cztery 2 miesiące temu
chciałabym znaleźć się w pokoju
gdzie okno wychodzi na dachy
bez szelestu firanek i bez zbędnych bibelotów

- tutaj fajne jest to, że ostatni wers dotyczy jakby dwóch miejsc: własnego okna i tych okien w ścianach domów, w ścianach, których nie widać. Nie ma szelestu firanek i zbędnych bibelotów. Tylko dachy. Tylko pokrywy. Tylko spokój. Czerwone, brązowe, szare płaszczyzny dachów. Jak puste pola. Byłam kiedyś w takim pokoju. Pamiętam, jakie wrażenie zrobił na mnie widok samych dachów.

Słabsze jest natomiast, że najpierw piszesz:

chciałabym umeblować ten pokój
wyłącznie powietrzem
i piaskowymi ścianami

- a więc - ZERO MEBLI, a po chwili wyskakujesz z... szafą! Od razu jest szafa:

a w szafie powiesić ten lodenowy płaszcz.

To jak to? Wyłącznie powietrze i ściany, czy też - nie?

Szafy trudno nie zauważyć... :)

chciałabym umeblować ten pokój
wyłącznie powietrzem
i piaskowymi ścianami
a w szafie powiesić ten lodenowy płaszcz

no, stoi szafa, jak byk:)
pasja 2 miesiące temu
Sprytnie i logicznie o szafie... ona chciałaby mieć, zrywa z przeszłością, ale zostawia dwie pamiątki z tamtego okresu właśnie w szafie (może z powietrza). Marzenie często bywa ponad.
Dziękuję i pozdrawiam
Trzy Cztery 2 miesiące temu
Pasjo, jest jakaś prawda w tym, co mówisz. Szafa z powietrza... Może szafa to wcale nie mebel. To zawartość.
MarBe 2 miesiące temu
"chciałabym znaleźć się w pokoju", gdzie króluje mądrość i dobro, lecz takiego pomieszczenia w naszym kraju nie ma.
Pozdrawiam
pasja 2 miesiące temu
Witaj!
Dziękuję za zatrzymanie i refleksję.

Pozdrawiam
Maurycy Lesniewski 2 miesiące temu
Od genialnego tytułu, aż do ostatniego wyrazu wszystko gra i komponuje się niczym opowieść wciągająca czytelnika do swojego wnętrza.
Wiersz dopracowany w każdym calu, nie wesoły za to prawdziwy i piękny.
Pozdrawiam
pasja 2 miesiące temu
Maurycy bardzo dziękuję za miłe słowa i odbiór.
Pozdrawiam!
Tina12 miesiąc temu
Czytając wiersz wyobraziłam sobie nie wiem dla czego ale Paryż. Okna starych kamienic, zachód słońca i ciepły jesienny wiart
pasja miesiąc temu
Pięknie dziękuję za Paryż i za obecność po latach.

Pozdrawiam!
Literkowa Bitwa na Rymy™ miesiąc temu
Zapraszamy!
Rozpoczynamy głosowanie.
Zgłoszono dziewięć wierszy. Brawo! Czytamy, komentujemy i głosujemy według zasady: 3 - 2 - 1 - plus uzasadniamy dlaczego?
Liczymy na obowiązkowe czytanie Autorów i pozostawienie komentarza.
Głosujemy do 10 listopada /środa/ godz. 23.59
Dziękujemy za udział i zapraszamy do zagłosowania!

Literkowa
Margerita miesiąc temu
Bardzo mi się podoba

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania