Poprzednie części: LBnR nr 66_monogramy października LBnR nr 67_łowcy mroku LBnR nr 68_woskowe ostatki

LBnR nr 93 _ z lękiem pytała dlaczego ktoś zmienił zamiary...

skulona jak embrion czuwała

przy zmierzchu swojego dziecka

przymknięte powieki nie miały siły

by spojrzeć usta by szepnąć

tylko osłupiała cisza stała pomiędzy

biciem dwojga serc

jesteśmy już wolni

każdy z nas na inny sposób

jeden Anioł Stróż już wkrótce odpocznie

drugi jeszcze posłuży na dłużej

tylko nie zamęcz go mamo

wiecznym bieganiem wokół

jednej i tysiąca spraw

nim mrok zacznie opadać jak kurtyna na wieczne śnienie

zaśpiewaj mi kołysankę na pożegnanie...

Następne części: LBnR nr 94 _ ciało Galois LBnR nr 95 _ perspektywacz o zjadliwej zupie LBnR nr 97 _ w całopaleniu oczyszczenie i zbawienie...

Komentarze (16)

Literkowa Bitwa na Rymy™ pół roku temu

Witamy w Bitwie i życzymy dobrej zabawy!

Literkowa

Dekaos Dondi pół roku temu

Pasjo↔Bardzo na tak całość. Delikatnie, a jednocześnie...
Szczególnie druga i dwa końcowe wersy:)↔Pozdrawiam:)↔%

Pasja pół roku temu

Dziękuję za empatię. Pozdrawiam

miętus pół roku temu

Tak. Delikatne jak słowa kołysanki, ale jednocześnie kipiące od emocji...

Pasja pół roku temu

Witaj u mnie. Dzięki za refleksję. Pozdrawiam

Wrotycz pół roku temu

Pasyjko... widzę matkę i umierające dziecko. I bezsłowną rozmowę, pożegnanie.
Tytuł zastanawia. Czy matka i jej Anioł Stróż też mieli odejść, a KTOŚ zmienił swój zamiar?
Przepięknie poprowadziłaś wiersz. Bez patosu. Czule.
Dziękuję Ci za te wersy.

Pasja pół roku temu

Nie, to niedopowiedzenie względem jej dziecka. Zawsze do końca pozostaje nadzieja. Oskar i Róża jest doskonałym obrazem ślepej uliczki, z której nie ma odwrotu.
Dziękuję i pozdrawiam

Trzy Cztery pół roku temu

Dwa ostanie wersy podobają mi się. Wyobrażam sobie, że matka, usłyszawszy taką prośbę, śpiewałaby całą wieczność, żeby tylko pożegnanie nie nastąpiło:

nim mrok zacznie opadać jak kurtyna na wieczne śnienie
zaśpiewaj mi kołysankę na pożegnanie

Pasja pół roku temu

Oj, tak śpiewałybyśmy do końca świata... jednak ostatni oddech nie czeka.

Spokojnej nocy

Maurycy Lesniewski pół roku temu

Przypomniał mi się utwór Eryka Claptona „Pukając do nieba bram” i takie bardzo podobne mam skojarzenia, chociaż tutaj matczyna miłość aż się wylewa z tego wiersza.
Pięknie i bardzo głęboko!

Pasja 5 miesięcy temu

Dzięki piękne za zatrzymanie i refleksję.

Pozdrawiam

Literkowa Bitwa na Rymy™ 5 miesięcy temu

Rozpoczynamy głosowanie!
Zapraszamy:
https://www.opowi.pl/forum/glosowanie-literkowa-bitwa-na-rymy-bez-w478/

Liczymy na obowiązkowe czytanie Autorów i pozostawienie komentarza.

Głosujemy do 06 marca /niedziela/ godz. 23.59
Dziękujemy za udział i zapraszamy do zagłosowania!

Literkowa

Pan Buczybór 5 miesięcy temu

Dobre

Pasja 5 miesięcy temu

Dzięki. Pozdrawiam

słone paluszki 5 miesięcy temu

pasją pisze bezpiecznie, używając sprawdzonych środków wyrazu. A jak napisałaby Frania Gorzałka? To jest dobry wiersz. Po prostu.

Pasja 5 miesięcy temu

Dzięki. Pytanie odbijam do ciebie.

Miłego!

Literkowa Bitwa na Rymy™ pół roku temu
Witamy w Bitwie i życzymy dobrej zabawy!

Literkowa
Dekaos Dondi pół roku temu
Pasjo↔Bardzo na tak całość. Delikatnie, a jednocześnie...
Szczególnie druga i dwa końcowe wersy:)↔Pozdrawiam:)↔%
Pasja pół roku temu
Dziękuję za empatię. Pozdrawiam
miętus pół roku temu
Tak. Delikatne jak słowa kołysanki, ale jednocześnie kipiące od emocji...
Pasja pół roku temu
Witaj u mnie. Dzięki za refleksję. Pozdrawiam
Wrotycz pół roku temu
Pasyjko... widzę matkę i umierające dziecko. I bezsłowną rozmowę, pożegnanie.
Tytuł zastanawia. Czy matka i jej Anioł Stróż też mieli odejść, a KTOŚ zmienił swój zamiar?
Przepięknie poprowadziłaś wiersz. Bez patosu. Czule.
Dziękuję Ci za te wersy.
Pasja pół roku temu
Nie, to niedopowiedzenie względem jej dziecka. Zawsze do końca pozostaje nadzieja. Oskar i Róża jest doskonałym obrazem ślepej uliczki, z której nie ma odwrotu.
Dziękuję i pozdrawiam
Trzy Cztery pół roku temu
Dwa ostanie wersy podobają mi się. Wyobrażam sobie, że matka, usłyszawszy taką prośbę, śpiewałaby całą wieczność, żeby tylko pożegnanie nie nastąpiło:

nim mrok zacznie opadać jak kurtyna na wieczne śnienie
zaśpiewaj mi kołysankę na pożegnanie
Pasja pół roku temu
Oj, tak śpiewałybyśmy do końca świata... jednak ostatni oddech nie czeka.

Spokojnej nocy
Maurycy Lesniewski pół roku temu
Przypomniał mi się utwór Eryka Claptona „Pukając do nieba bram” i takie bardzo podobne mam skojarzenia, chociaż tutaj matczyna miłość aż się wylewa z tego wiersza.
Pięknie i bardzo głęboko!
Pasja 5 miesięcy temu
Dzięki piękne za zatrzymanie i refleksję.

Pozdrawiam
Literkowa Bitwa na Rymy™ 5 miesięcy temu
Rozpoczynamy głosowanie!
Zapraszamy:
https://www.opowi.pl/forum/glosowanie-literkowa-bitwa-na-rymy-bez-w478/

Liczymy na obowiązkowe czytanie Autorów i pozostawienie komentarza.

Głosujemy do 06 marca /niedziela/ godz. 23.59
Dziękujemy za udział i zapraszamy do zagłosowania!

Literkowa
Pan Buczybór 5 miesięcy temu
Dobre
Pasja 5 miesięcy temu
Dzięki. Pozdrawiam
słone paluszki 5 miesięcy temu
pasją pisze bezpiecznie, używając sprawdzonych środków wyrazu. A jak napisałaby Frania Gorzałka? To jest dobry wiersz. Po prostu.
Pasja 5 miesięcy temu
Dzięki. Pytanie odbijam do ciebie.

Miłego!

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania