...

...

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 2

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (15)

  • Narrator dwa lata temu
    Люблю українську природу і повну пазуху чичок
  • Abbie Faria dwa lata temu
    ja ne znaju szczo ce czyczok. Ja znajszow pazuchu.
    На українському діалекті є слово ЧІЧКА - , cziczka не czyczka, і це означає якусь квітку.
    Я вважаю, що він походить від турецького çiçek (cziczek) і це означає квітка.
  • Narrator dwa lata temu
    Abbie Faria
    Jedź na Ukrainę, poznaj ładną dziewczynę, wtedy się nauczysz tego pięknego języka.

    Люблю українську природу і повну пазуху чичок —
    Kocham ukraińską naturę i pełny biust
  • Abbie Faria dwa lata temu
    Narrator Nie muszę jechać. Codziennie w pracy mam Ukrainę. A to słowo nie występuje w ukraińskim. Ale nie wykluczam, że stworzył Pan neologizm na potrzeby opowiadania, lub słowo pochodzi z miejscowości graniczących z Polską. Oni używają słowa сиськи lub цицьку.
  • Abbie Faria dwa lata temu
    *цицьки
  • Narrator dwa lata temu
    Abbie Faria
    „Codziennie w pracy mam Ukrainę” — musisz pracować w dużym budynku, żeby pomieścić w nim obszar ponad 600 tysięcy kilometrów kwadratowych.

    W pracy Dniestr nie popłynie, pszeniczne łany nie zalśnią złotem, dziewczyny nie zatańczą. Żeby rozumieć język musisz wpierw poznać ludzi i kulturę, która go stworzyła.

    W Polsce Ukraińcy nie są sobą, to emigranci żyjący w poczuciu winy, nie ma w nich już dumy, chodzą cichutko z głową spuszczoną, tak samo jak Polacy w USA, Wielkiej Brytanii, Niemczech.

    Ale musisz trochę pojeździć po świecie szerokim, żeby to zrozumieć.
  • Narrator dwa lata temu
    Abbie Faria
    Ten dialog pochodzi z powiedzenia:
    „Люблю украiнську природу, горячий борщ, холодну воду, i бабу товсту як колоду, i лiс, i поле, i ставок, i повну пазуху цицьок”

    Faktycznie, do mojego cytatu wkradł się błąd. Zwracam honor.
  • Abbie Faria dwa lata temu
    Narrator Musi mieć Pan stamtąd korzenie znając dobrze temat . Mój dziadek po zbrodniach banderowców już nie chciał tam wracać po wojnie, nawet turystycznie. Ale babcia i kuzynka dziadka, owszem odwiedziła dawne strony, skąd uciekli ratując się przed wywiezieniem do Kazachstanu lub na głęboką Syberię.
  • Narrator dwa lata temu
    Abbie Faria
    Część mojej rodziny pochodzi z zachodniej Ukrainy (terenów zagarniętych przez ZSRR). Moja żona studiowała ukrainistykę na UW, a przez rok na uniwersytecie T. Szewczenki w Kijowie. Mieliśmy tam pojechać rok temu, ale wpierw covid, a teraz wojna. Namawiam gorąco, żebyś odwiedził tamte strony, jeśli w ogóle coś z nich zostanie. To piękny kraj i gościnni ludzie. Nigdzie na świecie nie przyjmowano mnie tak ciepło i serdecznie.
  • Abbie Faria dwa lata temu
    Narrator W mojej kulturze nie depcze się grobów zmarłych. Dopóki nie zostaną godnie pochowane ofiary UPA /OUN, z nazw ulic nie znikną zbrodniarze, a z placów nie zostaną usunięte pomniki ludobójców nie pojadę tam dobrowolnie. Chyba, że zmusi mnie do tego życie, tak jak zmusza Ukraińców do ucieczki do Polski.
  • Narrator dwa lata temu
    Abbie Faria
    To również nie powinieneś jeździć do Niemiec, Austrii, Szwecji oraz innych krajów gdzie stoją pomniki polakożerców. Tu gdzie mieszkam także, ponieważ Polaków uważają za antysemitów, którzy pomagali Niemcom w eksterminacji żydów. W ogóle to trudno powiedzieć gdzie tak naprawdę nas kochają, chyba w Watykanie, ale nie jestem pewien, bo nigdy tam nie byłem.

    Może rzeczywiście musi wybuchnąć trzecia wojna światowa po to, żeby ludzie ginęli milionami dopóki nie pozbędą się nienawiści, dopóki nie będą się kochać za to, że po prostu istnieją.
  • Narrator dwa lata temu
    Рідна мати моя, ти ночей недоспала
    I водила мене у поля край села,
    І в дорогу далеку ти мене на зорі проводжала,
    І рушник вишиваний на щастя дала.

    І в дорогу далеку ти мене на зорі проводжала,
    І рушник вишиваний на щастя, на долю дала.

    Хай на ньому цвіте росяниста доріжка,
    І зелені луги, й солов'їні гаї,
    І твоя незрадлива материнська ласкава усмішка,
    І засмучені очі хороші твої.

    І твоя незрадлива материнська ласкава усмішка,
    І засмучені очі хороші блакитні твої.

    Я візьму той рушник, простелю, наче долю,
    В тихім шелесті трав, в щебетанні дібров,
    І на тім рушничкові оживе все знайоме до болю —
    І дитинство, й розлука, і вірна любов.

    І на тім рушничкові оживе все знайоме до болю —
    І дитинство, й розлука, й твоя материнська любов

    https://www.youtube.com/watch?v=uZglk_mkELc
  • Narrator dwa lata temu
    Polskie tłumaczenie:

    Matko moja rodzona, w nocy niewiele spałaś
    i poszłaś ze mną na pole na skraju wsi;
    o świcie odprowadziłaś mnie przed daleką podróżą,
    a na szczęście dałaś mi wyszywany ręcznik.

    O świcie odprowadziłaś mnie przed daleką podróżą,
    a na szczęście, na dobry los, dałaś mi wyszywany ręcznik.

    Niechaj na nim kwitnie okryta rosą dróżka
    i zielone łąki i słowiczy gaj,
    i twój niezmiennie czuły matczyny uśmiech
    i twe smutne, błękitne oczy.

    I twój niezmiennie czuły matczyny uśmiech
    i twe przygaszone, smutne, błękitne oczy.

    Wezmę ten ręcznik, rozłożę go jak przeznaczenie
    wśród cichego szelestu traw, odgłosów1 dąbrów
    i na tym ręczniczku ożyje to, co znam aż do bólu —
    i dzieciństwo, i rozłąka, i wierna miłość.

    I na tym ręczniczku ożyje to, co znam aż do bólu —
    i dzieciństwo, i rozłąka, i twoja matczyna miłość.
  • Abbie Faria dwa lata temu
    Narrator To jest wiersz Andrija Malyszko? Tak mnie poprowadził google.
  • Narrator dwa lata temu
    Abbie Faria
    „Пісня про рушник”
    Słowa Andriy Malyshko / muzyka Platon Maiboroda.

    Piosenka spopularyzowana filmem z roku 1958 „Літа молодії”.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania