Lekkie kłamstwa

Nie widziałem wcześniej , lecz poczułem wielce.

 

Kłamstwo czarnych kruków, rozdzierających moje naiwne serce.

 

Jak dostrzec na tle czarnego nieba ich niezliczone ilości ?

 

Gdy w ciemności oczy zdradliwe. Pełne niepewności.

 

Z daleka niewinne, niczym dziecko się wydają.

 

Dopiero ogromną chmarą na ziemii nas przytłaczają.

Czuję zaostrzone, majestatyczne szpony - Wyrywające wolność.

Czuję gładkość piór - Przypruszonych obłudą i brudem tego świata.

Czuję dziób ostry - Karmiący się bólem duszy.

Ja człowiekiem pełnym prawdy.

Łatwym na ugody.

 

Wy zaś lekkie kłamstwa.

Odporne na me ugody

Średnia ocena: 4.5  Głosów: 4

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (5)

  • Rasia 09.11.2015
    1. "wcześniej , lecz" - tutaj bez spacji ;)
    2. "Kłamstwo czarnych kruków, rozdzierających moje naiwne serce." - tu bez przecinka. Znaków interpunkcyjnych w zdaniu jest tyle, ile orzeczeń, a tutaj jest tylko jedno ;)
    3. "ziemii" - ziemi*
    4. "Z daleka niewinne, niczym dziecko się wydają." - przy porównaniach prostych nie dajemy przecinka
    5. "Przypruszonych" - przyprószonych*
    Sam sens wiersza mi się podoba, jednak zdarzyły się błędy większego i mniejszego kalibru, dlatego też zostawię 3,5 czyli 4. Powodzenia w dalszym pisaniu :)
  • AnkaxLunka08 09.11.2015
    dziękuję bardzo :)
  • lovjamaica 09.11.2015
    sam w sobie jest ok, ale nie podobają mi się te odstępy między wierszem i zauważyłam powtórzenie i nieliczne błędy ortograficzne. ogólnie daję 4 :)
  • comboometga 11.11.2015
    Zaintrygował mnie od samego początku i uwiódł. Naprawdę dobry tekst, 5 *kłania się* :) Cudownie przedstawione.
  • AnkaxLunka08 12.11.2015
    Dziękuję . Pochlebiasz mi:). Zwłaszcza że jest to mój pierwszy wiersz w życiu

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania