Bardzo ciekawy wiersz, aż trzy aluzje literackie służą przekazowi. Sartre, Poe i Bronte. Dziwny losy trzech par bohaterek ze wspólnym odniesieniem do obłędu. Mnie najbardziej przejmująca wydała się historia Ewy i Piotra. Tam dostrzegłam największe przywiązanie, miłość, przejmowanie obłędu przy ciągłej trosce o ukochanego, który przecież mylił Ewę z Agatą.
Pointa wiersza mówi (mi), że najważniejsze to być pierwszą i wrócić kosztem wszystkiego.
Nie będę analizować poszczególnych zwrotek, są bardzo wymowne.
Dobrze naprawdę dobrze napisany i brutalny dla psyche liryk.
Szacun.
5.
Tak, opowiadanie ,,Pokój" Sartre'a jest niesamowite. Koncowo Ewa czuje sie za szalona do normalnego swiata, zbyt normalna dla prawdziwy szalencow. I naprawde chce zyc i urojeniu Piotra, byle zyc z nim.
To opowiadanie pokazuie tez fajnie, widze po czasie, jak bardzo rodzice nie rozumieja Ewy, wciaz omawiajac ją i jej zycie miedzy sobą, bez sensu sie wpieprzajac, zyjac tym.
Fajnie i trafnie wszystkie slowa Twoje, jak zawsze, dzieki ze wpadlas.
Kiedy coś w nas umiera, możemy stać się kimś innym, chociaż tak naprawdę, to wciąż jesteśmy tym samym człowiekiem, dlatego tak silnie przekonujesz ''to przecież ja to wciąż ja przecież
twoja Ligeja''
Podoba mi się to nawiązanie do noweli Poego i przedstawienie tego ''po swojemu'', dopasowanie do siebie.
Nie wiem dlaczego dopiero teraz zauważyłam ten wiersz. Na szczęście - zauważyłam.
Ale... ładny i dobry. Kurde, że też ta niemoc komentarzowi musi się tak długo utrzymywać :(
Ok, to co mi się podoba tu: wszystko xD. Ale tak już, uszczegóławiając:
1. Wersyfikacja. Przenośnie dobrze zastosowane, uwypuklają sensu.
2. Nawiązania. U Ciebie zawsze bogato, jeśli o to chodzi, zastanawiam się zawsze, skąd taka wiedza. I nie powiem, zazdroszczę.
3. Estetyka. Nie zawsze to, co czytam u Ciebie mi się pod tym względem podoba, ale tym razem tak całkowicie odbieram wiersz jako piękny, nie tylko fragmentarycznie.
Piątka poleciała już po pierwszej zwrotce.
Dziękuję za ten wiersz.
Komentarze (11)
Pointa wiersza mówi (mi), że najważniejsze to być pierwszą i wrócić kosztem wszystkiego.
Nie będę analizować poszczególnych zwrotek, są bardzo wymowne.
Dobrze naprawdę dobrze napisany i brutalny dla psyche liryk.
Szacun.
5.
To opowiadanie pokazuie tez fajnie, widze po czasie, jak bardzo rodzice nie rozumieja Ewy, wciaz omawiajac ją i jej zycie miedzy sobą, bez sensu sie wpieprzajac, zyjac tym.
Fajnie i trafnie wszystkie slowa Twoje, jak zawsze, dzieki ze wpadlas.
twoja Ligeja''
Podoba mi się to nawiązanie do noweli Poego i przedstawienie tego ''po swojemu'', dopasowanie do siebie.
Nie wiem dlaczego dopiero teraz zauważyłam ten wiersz. Na szczęście - zauważyłam.
Pozdrawiam.
Ok, to co mi się podoba tu: wszystko xD. Ale tak już, uszczegóławiając:
1. Wersyfikacja. Przenośnie dobrze zastosowane, uwypuklają sensu.
2. Nawiązania. U Ciebie zawsze bogato, jeśli o to chodzi, zastanawiam się zawsze, skąd taka wiedza. I nie powiem, zazdroszczę.
3. Estetyka. Nie zawsze to, co czytam u Ciebie mi się pod tym względem podoba, ale tym razem tak całkowicie odbieram wiersz jako piękny, nie tylko fragmentarycznie.
Piątka poleciała już po pierwszej zwrotce.
Dziękuję za ten wiersz.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania