👋

Komentarze (9)

• 
  Marzena 4 miesiące temu

  Nic nie rozumiem
• 
  Bettina 4 miesiące temu

  Ten tekst działa na dwóch poziomach. Na powierzchni to urwane zdania, jakby chaotyczny notatnik. Ale w tle jest rytm oddychania przez maszynę. To ona wyznacza tempo, przerywa myśli, ogranicza ruch. Dlatego wersy są krótkie, nierówne, pełne pauz. To nie jest wiersz w klasycznym sensie, tylko zapis świadomości osoby, która oddycha z pomocą urządzenia. I właśnie ta forma sprawia, że czytelnik może poczuć, jak to jest — żyć w rytmie maszyny.
• 
  Dr. Emil 4 miesiące temu

  Był kiedyś taki piękny film o kobiecie której wysiadły płuca i przez całe życie leżała w maszynie która za nią oddychała.
  
  Ciężki ale kończy się sprawiedliwie.
  
  Pozdrawiam 😃
• 
  Grafomanka 4 miesiące temu

  ''Ten tekst działa na dwóch poziomach.''
  
  Ja tutaj nawet jednego nie widzę, jest za to chaos, którego autorka nie była w stanie opanować... a szkoda, bo może i coś ważnego chciała powiedzieć
• 
  Bettina 4 miesiące temu

  Tak. To opowiadanie.
• 
  Grafomanka 4 miesiące temu

  A nie rozprawka? xD
• 
  Bettina 4 miesiące temu

  Nie 😞
• 
  Bettina 4 miesiące temu

  Chociaż, jak tak siẹ zastanawiam, to może ì jest tu Rozprawka, ale nie wiem, czy nie nazbyt to intymne.
• 
  Bettina 2 miesiące temu

  Tu wracam do tekstu, ktory został sprofanowany. Nie zgadzam siẹ.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania