Literkowa Bitwa na Rymy [ 5 ] Artyleria Księżycowa

Chodzę po cmentarzu, głośno czytam nagrobki

Jak artylerzystów choroba wstrętna wzięła

Obok rolnicy na polach wiążą swe snopki

Kosą rolnik, jego żona sierpem zaś cięła

Nagle przebrzydły swąd w moje nozdrza uderzył

Poruszyła się ziemia od dołu wzruszona

Ten, co przed wiekami tej zarazy nie przeżył

Wychodzi teraz z grobu, za nim syn, brat, żona

Och, patrzcie, te śmierdzące, wstrętne trupy wstają

Ci, których zabiła, odmiana rak-gruźlicy

Słodkawo-mdlący odór, fetor wydzielają

Szukają swoich bliskich gdzieś po okolicy

Gdy się wszyscy nagle ze z ziemi otrzepali

I odkryli (radość) że jest po śmierci życie

Rozpadając się, poszli, na miasto wybrali

A ja z nimi, z tyłu człapiąc, powoli, skrycie

Gdy doszli do rynku, wszystko się wyjaśniło

Księżyc świecił, noc jasna, rynek pusty - cudo!

Tańczyć, tańczyć chcieli pośmiertne tango (miło)

Nawet rytm wybijał ktoś, waląc udem w udo

Baby lejące się z larwami w oczodołach

Kobiety, dziewczynki i dziwki zasyfione

Każda tak wygnita, że właściwie już goła

Na ruch tancerzy stoją i czekają one

Klekoczący tancerze do każdej podchodzą

Najpierw ukłon, potem dyg, smród przy każdym ruchu

Zgnity artylerzysta i dziwka przewodzą

Z jej ust lecą robale, on ma kreta w uchu

Tak to teraz wywija każda trupów para

W świetle księżyca słychać mlaśnięcia, chrupnięcia

Na ich - tych, co kiedyś gruźlicza przyszła kara -

Obliczach dziś są szczere próby uśmiechnięcia

Tańczą pod księżycem od dawna martwi ludzie

Patrzę na swoje przegniłe dłonie. Smród? Nie czuć.

Czuję rękę kochanka na mym martwym udzie.

Kończę więc ten epos, w noc pośmiertną czuję chuć!

(Erotyka mi wyszła trochę staroświecka, słodkości mi nie pasowały, ale zachowałam chociaż ten trzynastozgłoskowiec... Choć układ rymów zrobiłam abab, żeby było ambitniej. I przepraszam, że tak długo.)